Zbog čega plaćene ubice sve češće biraju Sarajevo kao mesto bekstva i kriminalnih obračuna?

Dok odgovorne osobe tvrde kako je Sarajevo siguran grad i kako, ni u kakvom slučaju, nema razloga za brigu, situacija na terenu dovodi do drugačije slike, piše Klix.ba.

Što ne umanjuje brzu reakciju sarajevske policije, koja je brzo uhapsila počinioce.

U septembru su na području Općine Novo Sarajevo u novoizgrađenoj zgradi „Sarajevo Tower“ uhapšena dvojica državljana Srbije za kojim je bila raspisana poternica.

Radi se o Dušanu Jovanoviću Gibi i Darku Duloviću, pripadnicima Kavačkog klana koji se dovode u vezu sa Veljkom Belivukom i Markom Miljkovićem.

Zatim je u zgradi „Sarajevo Towera“ u ponedeljak 30. oktobra sarajevska policija provela operativnu akciju „Fenix“ koja je rezultirala hapšenjem 39-godišnjaka ali i zaplenom više od 20 kilograma marihuane, spida i kokaina te određene količine oružja.

Samo dan nakon ove policijske akcije, u sarajevskom naselju Stup, na Bulevaru, došlo je do vatrenog okršaja kriminalaca za koje će se ispostaviti da su švedski državljani.

Ubijen je Haris Osterdal, ranjen je 22-godišnjak Elvir Mutić, a potom je kao osumnjičeni za krivično delo „Ubistvo“ na Sokocu uhapšen Šveđanin Oliver Peter Hedberg.

Elitna naselja i luksuzni kompleksi zgrada

Na osnovu prethodno spomenutih slučajeva, možemo zaključiti da se radi o lokacijama novoizgrađenih stambenih kompleksa čija je prodajna cena izrazito visoka, što je samim time „mamac“ za one „dubljeg džepa“. Oni će ovakve stanove najčešće koristiti za pranje novca.

Međutim, osim toga, novogradnja ima još neke prednosti koje su pogodne za osobe iz krimi-miljea.

Blindirana vrata, povezanost stana sa garažom, dupli hodnici nešto su što garantuje sigurnost stanarima, u ovom slučaju, mafijašima i samim time prednost za izvršenja krivičnih dela.

Takođe, reč je o stambenim kompleksima koji nisu prenaseljeni, većina stanova nisu nastanjeni što dovodi do toga da objekti nisu toliko posećeni, prometni i u fokusu.

Po izvršenju krivičnih dela, osobe sa druge strane zakona neretko iz Sarajeva, dakle teritorije Federacije BiH, daju se u bekstvo u drugi entitet i teritorij koji nije pod nadležnosti MUP-a Kantona Sarajevo.

Najčešće je reč o Istočnom Sarajevu ili Palama. Podsetićemo da su se ovom praksom služili i pripadnici automafije.

To ih, potom, može dovesti bliže teritoriji Srbije što dalje otežava njihovu kriminalističku obradu ne teritoriji gde su i počinili krivično delo – odnosno FBiH.

Sve ovo, međutim, dovodi do jednog zaključka – da Sarajevo postaje leglo plaćenih ubica i „krupnih riba“ kako se veliki kriminalci često nazivaju.

Napomenućemo da su pripadnici Kavačkog klana u Sarajevu uhapšeni zbog lažnih dokumenata zahvaljujući kojim su ušli u BiH, s obzirom da je pod njihovim pravim imenima bila raspisana međunarodna poternica.

Sada, postavlja se pitanje da li je problem kod graničnih prelaza ili problem sigurnosti kreće od samog vrha, zakonskih odredbi i uređenja.

Bilo kako bilo, sigurnost u Sarajevu nije baš na zavidnom nivou, a građani sve više gube poverenje u nadležne institucije jer su svakodnevno izloženi opasnosti, a da ne spominjemo svakodnevne obračune lokalnih odmetnika od zakona.