„Budimo realni i tražimo nemoguće” – rečenica sa Sorbone u Parizu, u vreme protesta 1968. na neobičan način se odnosi na stvaralački bunt nenadmašnog filmskog reditelja, Bernarda Bertolučija, koji je nedavno, novembra 2018. napustio ovaj svet.
Smisao te poruke je u dodiru sa njegovom izuzetnom stvaralačkom ličnošću, koja se oslanjala na tradiciju italijanskog neo-realizma, a isto tako težila ekstremima iskustva životnih i umetničkih,neočekivanih otkrića u filmu, i novotalasnoj avangardi.Bio je realista koji je tražio istinu u nemogućem, poput “Komformiste” i drugih njegovih filmova.
Bio je na FEST-u u Beogradu 1977. donoseći 2 kopije svog filma “XX vek“, u želji da ga prikaže beogradskoj publici. Kao evropski levičar, poštovao je jugoslovensku antifašističku borbu i pobedu, prenoseći revolucionarni duh na sam umetnički poriv i njegovu slobodu izražavanja.
Tako je „Poslednji tango u Parizu“ sa Marlon Brandom, bio čak zbog svoje smelosti zabranjivan, kritikovan, da bi potom, bio slavljen, nagrađivan. Sa 7 Oskara je ovenčan njegov “Poslednji kineski car” jedini film koji je sniman u Zabranjenom Gradu, Kine.
I baš zato možda, parola iz 68.-me, ima smisla i odjeka danas, podsećajući da je samo kroz, na oko, “ nemoguće ideale” moguće doći do realnosti zemaljske pravde i slobode umetničkog izraza koji se pojavljuje kao avangardna preteča istinske humanosti.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici, ali i na X nalogu. Pretplatite se na PDF izdanje lista Danas.
