Muzej Nikole Tesle u vili političara

Iako ovaj političar nije živeo u njoj ni deset godina, kuća je dobila naziv po njemu tako da je do danas ostala poznata kao Genčićeva kuća. Ovaj objekat predstavlja arhitektonsko zdanje izgrađeno u duhu neorenesanse i neoklasicizma.

Nakon nepunih deset godina od izgradnje, u ovoj zgradi je bio smešten Institut italijanske kulture koji se zbog Drugog svetskog rata nije dugo zadržao na ovom mestu. Svoje „utočište“ u Genčićevoj kući posle rata našao je i Sveslovenski komitet, a potom se ovde nalazio i Akademijski savet FNR Jugoslavije. Godine 1952. odlukom vlade FNRJ zgrada biva ustupljena Muzeju Nikole Tesle, za šta se plaćala zakupnina. U to vreme kuća je bila u vlasništvu Danice Jovanović, Genčićeve rođake.

Građa za Muzej Nikole Tesle je, prema odluci američkih sudskih vlasti, preneta u Beograd, jer je za jedinog Teslinog naslednika proglašen njegov rođak Sava Kosanović. Muzej je za javnost otvoren 1955. godine, a četiri godine kasnije zgrada u kojoj je smešten je nacionalizovana Rešenjem Komisije za nacionalizaciju pri Narodnom odboru opštine Vračar. Međutim, Narodni odbor opštine Vračar donosi Rešenje već 1962. kojim je Muzej dobio ovu zgradu bez ikakve nadoknade.

U Muzeju se čuva celokupna zaostavština Nikole Tesle, koja predstavlja najveću svetsku zbirku dokumenata o životu i radu ovog istaknutog naučnika. Arhivska građa Muzeja sastoji se od ličnog Teslinog fonda, zbirke fotografija, originalnih radova, patenata, kao i patentne dokumentacije, planova i crteža. Takođe, ovde je od 1957. smeštena i urna sa posmrtnim pepelom Nikole Tesle. Stalna izložba, koja je postavljena u prizemlju, sastoji se iz dva dela. Prvi deo predstavlja upoznavanje sa biografskim podacima Nikole Tesle, dok se u drugom delu prikazuje njegov naučni rad sa najznačajnijim izumima.

Genčićeva kuća, u kojoj se i danas nalazi Muzej Nikole Tesle, predstavlja i objekat koji se nalazi pod zaštitom grada i države. Ova zgrada je Odlukom Skupštine grada Beograda proglašena za spomenik kulture 1987. Takođe, arhiv Muzeja od 2003. predstavlja deo kulturne baštine, kada je upisan u Uneskov svetski registar dokumentacione kulturne baštine „Pamćenje sveta“.