Foto: Tijana Ivanović

U gradskoj četvrti Topčider nalazi se istoimeni park, prvi park u Beogradu koji je još dokumentom iz 1831. godine bio zaštićen rečima: „Nikakva kola ne puštajte da preko Topčidera idu, da livade kvare“.

Iste godine počelo je njegovo prilagođavanje u beogradsko odmaralište. Knez Miloš Obrenović je naredio izgradnju rezidencijalnog kompleksa, okupio je slikare i arhitekte pod vođstvo Hadži Nikole Živkovića koji su napravili nekoliko objekata.

Sam park smešten je u dolini Topčiderske reke, neveselom toku poznatom po tome što je jedna od crnih ekoloških tačaka srpske prestonice. Pored parka prolazi pruga Beograd-Niš i tramvajske šine. One stare i dotrajale tramvajske šine koje “trojku” zanose levo desno. To truckanje neke putnike uspava, neke nervira, a nekima daje osećaj straha da bi se tramvaj mogao prevrnuti. Sa te truckave strane gradskog prevoza pored Bulevara patrijarha Pavla uskim šumskim putićem izlazi se na Topčidersku reku, a mostom sa nekoliko stepenice, taman da prevare bicikliste, nastavlja se preko nje ka parku.

Šumoviti kraj budi dojam izgubljenosti od grada koji je sve vreme oko drveća, žbunja i šumske staze.

Park je uređen za rekreativne potrebe građana, ali je veoma pogodno mesto za fotografisanje budućih bračnih parova. Pored dva veštačka jezerceta, šumovitog kraja sa mnoštvm drveća i rastinja, drvenog mostića i kamenog niskog bedema oko jezera, kroz park u Topčideru prolazi nekoliko potočića i to sve stvara ugođaj mladencima da kasnije sa dugim bračnim stažom mogu da se podsete svoje lepote u lepoti velikog grada. U središtu parka nalazi se konak kneza Miloša Obrenovića, podignut je između 1831.– 1834. godine prema planovima Janje Mihajlovića i Nikole Đorđevića. Konak je oblikovan u duhu balkanske kulture, sa osvrtom na srednjeevrpski uticaj. Konak je prepun umetničkih dela, a u jednom delu prostorije nalazi se otvorena soba sa izgledom iz Miloševog doba.

Ispred konaka nalazi se platan koji odlikuje veliki obim stabla i razgranatost što je dovelo do toga je drvo moralo da dobije ispomoć u vidu metalnih nosača koji su se uvukli u njegove grane i drže ih zaštićene od pucanja. Prema izveštaju stručnjaka, na stablu nisu uočena nikakva oštećenja korena, niti napadi insekata, parazita ili glodara. Stablo je u odličnom stanju iako se smatra da je posađeno u vreme izgradnje Miloševog konaka što znači da je moguće da je staro skoro 190 godina. Smatra se da je odlično stanje stable takvo zbog toga što je posađeno u staroj krečani. Visina stabla je 34 metra, visina debla do grana je 1.6 metara, raspon krune je 49 metara. Platan je zaštićen rešenjem Skupštine opštine Savski venac.

U Topčideru se nalazi još i crkva Svetih apostola Petra i Pavla, kao i crkveni konak. Nalaze se spomenici “Žetelica” i Arčibladu Rajsu.

Topčider je turska reč i znači tobdžijska dolina. Tokom 15. veka ovde su bili locirani artiljerijski logori gde su Turci izlivali topove. Topčiderske livade su korišćene za ispašu konja, nalazili su se na tom području i objekti u posedu beogradskog paše.

I pored pruge i truckavih tramvajskih šina, nalazi se oaza mira u beogradskoj četvrti Topčider, koja sa onim mladencima koji se za večnost fotografišu u lepoti izgleda kao sa razglednice.