Tašmajdanski park: Šetalište na nekadašnjem kamenolomu i groblju

Na ovom mestu nekada se nalazio kamenolom na šta ukazuje i samo značenje reči „tašmajdan“, koja na turskom jeziku znači upravo kamenolom, kamenito polje. Smatra se da se još od antičkih vremena iz ovog kamenoloma uzimao materijal za izgradnju mnogih objekata u gradu, pa i same Beogradske tvrđave.

Tašmajdan je tokom istorije bio i mesto koje je često bilo povezano sa mnogim bitkama i ratovima. Tako su se na mestu današnjeg parka u 18. i početkom 19. veka vodile borbe za Beograd. Tokom bombardovanja grada 1862. i Prvog svetskog rata, podzemni hodnici služili su kao sklonište za ranjenike i ostale građane, dok su u Drugom svetskom ratu ovde bili streljani beogradski Jevreji.

Nakon Drugog srpkog ustanka knez Miloš je izgrađujući Savamalu izmestio prvo srpsko groblje u gradu 1826-1828. na prostor Tašmajdana. Na groblju, koje se na ovom mestu zadržalo sve do1886. bile su sahranjene mnoge istaknute ličnosti, kao što su Đura Daničić, Toma Vučić Perišić, Ilija Milosavljević Kolarac, Josif Pančić, Joakim Vujić, Đura Jakšić, Ilija Garašanin i drugi. Velika narodna svečanost održana je ovde 1830. povodom predaje sultanovog Hatišerifa o unutrašnjoj nezavisnosti Srbije, koji je tu pročitan pred knezom Milošem i narodom.

Godine 1835. na Tašmajdanu je podignuta crkva posvećena svetom Marku po želji kneza Miloša, a iz zaostavštine trgovca Lazara Panče iz Katranice. U ovoj crkvi su 1903. bili sahranjeni kralj Aleksandar Obrenović i kraljica Draga, ali bez ikakvih počasti. Nova crkva Sv. Marka sagrađena je u periodu od 1931. do 1936. godine, dok je stara crkva srušena u bombardovanju 1941.

Urbanističkim planovima iz prošlog veka Tašmajdan je bio namenjivan mnogobrojnim funkcijama, sve dok 1950. nije doneta odluka da se na ovo mesto smesti gradski park. Projekat za park su izradili arhitekti Aleksandar Đorđević i Radomir Stupar, dok je plan ozelenjavanja uradio inženjer Vladeta Đorđević. Izgradnja ovog mesta za odmor trajala je do 1954. Povezani hodnici koji se nalaze u podzemlju parka, kao i podaci o njihovim graditeljima i prvobitnoj nameni, ostali su misterija do današnjeg dana.