Trg Slavija predstavlja danas mesto na kom se susreću ulice Kralja Milana, Nemanjina, Deligradska, Bulevar Oslobođenja, kao i Svetog Save, Makenzijeva i Beogradska.
Do druge polovine 19. veka na ovom mestu nalazila se močvarna udolina, gde su beogradski lovci išli u lov na jarebice i divlje patke. U to vreme vlasnik ovog prostranog zemljišta bio je diplomata, političar i jedan od osnivača Cvenog krsta Đorđe Simić, po kome je čitav ovaj prostor bio poznat kao „Simićev majur“.
Međutim, veliko Simićevo imanje 1877. kupuje Škotlanđanin Fransis Makenzi, po kome danas jedna ulica u okolini nosi naziv. Narod pogrešno protumačivši njegovu nacionalnost nazvao je ovu gradsku oblast Englezovac. Makenzi je ubrzo i podigao ovde sebi kuću, na mestu nekadašnjeg bioskopa „Slavija“, koja je 1910. pretvorena u stecište radničkog pokreta, u Socijalistički narodni dom.
Škotlanđanin je, isto tako, i pravilno isparcelisao imanje, prosekao i nivelisao ulice. Između 1882. i 1888. podignuta je i velika gostionica, odnosno stari hotel „Slavija“. Smatra se da je naziv dobio po skulpturi Slavije koja je krasila nišu prvog sprata. Projektant ovog hotela bio je arhitekt František Nekvasil, koji ga je verovatno i krstio. Za hotel su vezani mnogi kasniji događaji iz istorije socijalističkog pokreta u Srbiji i rada njegovih vođa. Sličnu istoriju imala je i takozvana Sala, mira koju je Makenzi podigao krajem osamdesetih godina 19 veka.
U to vreme, na Slaviji nalazile su se i jedne od najstarijih kafana u gradu „Tri seljaka“ i „Rudničanin“, koje su porušene pred početak i u toku Drugog svetskog rata.
Istorija gradskog tramvajskog saobraćaja, takođe, započeta je na ovom trgu. Prvi beogradski tramvaj sa konjskom zapregom pušten je u saobraćaj 1892. godine, a išao je trasom Slavija-Kalemegdan. Ova linija vozila je pod brojem 1, dok je ubrzo od Slavije krenula i linija 2 koja je prevozila Beograđane ka Oficirskom domu, Nemanjinom, pa do Železničke stanice.
U narednim decenijama vršilo se prostorno uređenje trga, a podignute su mnoge zgrade i kuće na ovom mestu. Godine 1949. u središte trga postavljena je bista Dimitrija Tucovića, vođe radničkog pokreta. Moderan hotel „Slavija“ podignut je, međutim, 1962. godine, da bi 1990. na ovom mestu završen bio i hotel „Slavija III“.
Naziv Slavija ovaj trg zvanično nosi od 1940. Međutim, 1913. navodi se kao trg kod „Slavije“, dok se smatra da je 1922. prvi put upotrebljeno ime Slavija. U periodu od 1952. do 1997. ovaj gradski prostor nazvan je Trg Dimitrija Tucovića, prema vođi radničkog pokreta čija se bista ovde nalazi. U međuvremenu, trgu je ponovo vraćen naziv Slavija.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici, ali i na X nalogu. Pretplatite se na PDF izdanje lista Danas.
