Aranđelovac, grad izdašnih prirodnih resursa

Između venca Bukulja – Venčac, s jedne, i Orašačkog brda, s druge strane, smestio se Aranđelovac, jedan od značajnijih privrednih i kulturnih centara Šumadije. Aranđelovac je relativno mlado naselje, nastalo 1837. godine naredbom knjaza Miloša (Obrenovića) da se ušore sela Vrbica i Orašac. Varošica se zvala Vrbica sve do 1859, kada joj je Knjaz Miloš nadenuo ime Aranđelovac, prema crkvi Svetog Arhanđela koju je prethodno podigao.
Od tada do danas, Aranđelovac je narastao u poveliku šumadijsku varoš čiji je svojevrsni brend Bukovička banja. Nastala kraj izvora tople i hladne mineralne vode i smeštena u samom centru grada, Bukovička banja već decenijama unazad svojom turističko-rehabilitacionom ponudom i kulturnim sadržajima (manifestacija Mermer i zvuci) predstavlja značajan razvojni resurs tog dela Šumadije. Bolji poznavaoci prilika u Aranđelovcu tvrde da je banjski turizam u toj varoši trenutno u krizi, zbog dugotrajnog nemara prema toj vrsti privredne delatnosti koja se, ističu, najbolje ogleda u dotrajalosti smeštajnih kapaciteta u hotelima Staro zdanje, Izvor i Šumadija. Iz gradske uprave poručuju, međutim, da se Izvor već renovira, te da predstoji temeljna rekonstrukcija i Starog zdanja i Šumadije. Najavljuju i skorašnji početak gradnje još dva hotela.
Pored banjskog turizma, razvojnu prednost Aranđelovca predstavlja i bogata sirovinska baza nemetala, pre svega gline i ukrasnog kamena, odnosno mermera i granita. Otuda se, kažu u gradskoj upravi, sve veći broj privatnih preduzetnika opredeljuje za pokretanje biznisa s mermerom i granitom. Poljoprivreda je, takođe, značajan razvojni potencijal aranđelovačkog atara, u kojem se posebna pažnja, slično Topoli, poklanja unapređenju voćarstva i vinogradarstva, čemu pogoduju osojne (osunčane) padine Bukulje i Venčaca.
Najveći problemi varoši podno Bukulje i njenih žitelja slični su onima u većini ostalih šumadijskih mesta, a odnose se na manje-više neuspelu privatizaciju društvenih preduzeća. Od sedam do sada privatizovanih aranđelovačkih društvenih preduzeća, samo se promena vlasničke strukture „Knjaza Miloša“ smatra uspešnom. Akcionari ove firme su, prilikom njene privatizacije, prodajom akcija postali milioneri preko noći, ali je nevolja što je malo njih tako dobijeni novac uložilo u neki novi biznis. Otuda su najveću korist od novopečenih aranđelovačkih milionera, kažu u ovoj varoši, imali prodavci nekretnina u Beogradu, ali i na Kopaoniku i Zlatiboru. Delom i zbog ovoga, stopa nezaposlenosti u Aranđelovcu je i dalje velika, s tim što bi broj nezaposlenih u dogledno vreme mogao i da naraste pošto tek predstoje privatizacije još nekih značajnijih firmi, među kojima su i Šamot i Venčac.
Uprkos ovome, u gradskoj upravi smatraju da Aranđelovac, zahvaljujući izdašnim prirodnim resursima (mineralna voda, mermer, granit…) ima perspektivu, te da će grad već u dogledno vreme ponovo krenuti putem napretka i razvoja. Aranđelovčanima ostaje da se nadaju da će tako zaista i biti.