Ko su članovi Saveta REM-a koji treba da donesu odluku o dodeli pete frekvencije?

Oni su dodelili prošle godine odluku o ponovnoj dodeli nacionalnih frekvencija Pinku, B92, Prvoj i Hepiju i trebalo je da dodele i petu ali se to još nije desilo.

Ovo telo bira Narodna Skupština Republike Srbije iz reda “uglednih stručnjaka iz oblasti koje su od značaja za obavljanje poslova iz nadležnosti Regulatora”.

Ko su članovi:

Olivera Zekić, predsednica Saveta REM

Njena biografija nije objavljena na zvaničnom sajtu REM.

Rođena je 1975. godine u Kraljevu. U zvaničnoj biografiji navodi da je osnovnu školu i gimanziju završila u rodnom gradu. Na Fakultetu političkih nauka u Beogradu diplomirala je 2000. godine, sa prosečnom ocenom 9,68 i postala diplomirani politikolog za novinarstvo i informisanje.

„Diplomirani politikolog za novinarstvo i informisanje, sa višedecenijskim iskustvom u medijima i nevladinim organizacijama, a u poslednjih pet godina je nezavisni medijski konsultant“, navela je u biografiji kada je u julu 2015. izabrana za novu članicu Saveta Regulatornog tela za elektronske medije (REM), na prvi mandat od pet godina.

Od 1996. do 1999. bila je novinarka i urednica u „Dnevnom telegrafu“. Nakon ubistva Slavka Ćuruvije i gašenja lista 1999. godine zaposlila se kao PR menadžerka u Ministarstvu za nauku i tehnologiju. Na tom mestu ostala je do 2001. Navodi da je u istom periodu (1999-2001) bila „angažovana u aktivnostima organizacije Otpor i u Centru za političku analizu“.

Tokom 2008. i 2009. godine bila je glavna i odgovorna urednica novog dnevnog lista Borba.

Milorad Vukašinović, zamenik predsednice Saveta

Kako se navodi u zvaničnoj biografiji na sajtu REM, Vukašinović je novinar i publicista, rođen 25. novembra 1967. godine u Beranama, Crna Gora. Novinarstvom je počeo da se bavi početkom devedesetih godina 20. veka objavljujući prve tekstove u studenskom listu „Indeks“ u Novom Sadu.

Karijeru televizijskog novinara otpočeo je u RTS-TV Novi Sad u kojoj je radio od 1992. do 2000. Zatim se autorski angažovao na nekoliko novosadskih lokalnih televizija (Jesenjin, Melos, Most), a od 2017. kao urednik emisije „Geopolitika“ na Novosadskoj televiziji.

Pored više stotina televizijskih intervjua, objavio je pet knjiga: „Suočavanja-izabrani razgovori“ (2003), „Trenutak istine“ (2006), „U tamnom srcu epohe“ (2010), „Rat za duše ljudi“ (2011) i „Misliti prostorno“ (2021).

Aleksandra Janković

Rođena 5. marta 1959. u Kragujevcu, osnovnu školu „Janko Veselinović“, a potom i jedanaestu beogradsku gimnaziju završila u Beogradu. Završila dve godine Arhitektonskog fakulteta u Beogradu (prosek 9,00), a nakon toga Filozofski fakultet, Odeljenje za psihologiju, klinički smer (prosek 9,34).

Od 1987. do 1991. , sa kolegom Žarkom Koraćem,radila kao voditelj TV- emisije: „Nedeljnik“, odgovarajući na pisma i pitanja dece, uz pružanje preporuka za vaspitno- obrazovni rad sa decom, namenjenih kako deci, tako i roditeljima i vaspitačima.

U periodu od 1987. do 1991. bila saradnik u redakciji školskog i obrazovnog programa Televizije Beograd, učestvujući u planiranju, realizaciji i vođenju emisija „Nedeljnik“ i „Tribina“. Bila saradnik i konsultant za emisije „Krugovi života“ ( redakcija naučnog programa Televizije Beograd), „Halo, direktore“ i „U snu san“ (redakcija zabavno- rekreativnog programa Televizije Beograd. ).

Godinu dana (1989-1990.) radila kao autor i voditelj emisije „TV APEL“, prvog psihološkog savetovališta na televiziji (najpre na „OK kanalu“, a zatim na „Trećem kanalu“ TV Beograd).

Od 7. marta 1988. do 30. novembra 2001. godine radila kao klinički psiholog u Institutu za psihijatriju Univerzitetskog Kliničkog Centra u Beogradu (odeljenje za psihoze).

Od septembra 2000. godine do septembra 2003. radila kao saradnik „Pravoslavnog Pastirsko – savetodavnog centra arhiepiskopije beogradsko – karlovačke“, i to kao psihoterapeut u savetovalištu, a svake subote i kao koordinator razgovora o veri sa grupom mladih polaznika škole za pastirske osnove savetodavnog rada.

Bila je autor i voditelj TV emisije „Sabornik“, koja se bavila najrazličitijim aspektima religioznosti, vere i crkvene prakse SPC : emitovana od 7. januara 2002. do 10. marta 2007. godine.

Funkciju narodnog poslanika Srpskog pokreta obnove u Skupštini Srbije, obavljala je u dva saziva: od juna do oktobra 1993. i od 24. januara 1994. do 3. juna 1998. godine.

Od 11. juna 2008. do 11. juna 2012. obavljala funkciju narodnog poslanika Nove Srbije u Skupštini Republike Srbije.

Po napuštanju političke delatnosti, zaposlila se, kao klinički psiholog, u Kliničkom Centru Srbije, osnovala Odsek za sprečavanje zlostavljanja na radu, kojim rukovodi od 24. januara 2013. godine.

Aleksandar Vitković

Rođen 22. februara 1970. godine u Bačkoj Topoli. Poljoprivredni fakultet Univerziteta u Novom Sadu na smeru Ratarstva i povrtarstva završio je početkom februara 1996. godine.

Do 2002. godine radio je kao agronom u poljoprivredi. Nakon toga se zaposlio u Radio Subotici. Kao novinar mađarske redakcije, učestvovao je u obradi tema iz poljoprivrede, privrede i bankarstva.

Nakon toga zaposlio se u JKP „Parking” Subotica na poslovima održavanja odnosa sa javnošću i medijima, a nakon par godina u Gradskoj upravi Grada Subotice.

Za vreme rada na ovim poslovima, koji su bili tesno povezani sa medijima, sarađivao je sa RTV „Panon”, pripremajući priloge na mađarskom jeziku za „Panon” televiziju kasnije i za radio. Jedno kraće vreme, dve godine, kao spoljni saradnik vratio se u okrilje duhovnog naslednika Redakcije Radio Subotice na mađarskom jeziku, Subotički mađarski radio, koji danas funkcioniše u okviru RTV „Panon”.

Radoje Kujović

Rođen je 1950. godine u Bijelom Polju gde je završio osnovnu školu i gimnaziju. Višu pedagošku školu je završio u Beogradu 1973. godine, a Defektološki fakultet (FASPER) 1979. godine.

Po završenom fakultetu, radio je kao specijalni pedagog, a od 1983. godine radio je u Gradskoj organizaciji gluvih Beograda, a od 2000. godine radi u Savezu gluvih i nagluvih Srbije, kao sekretar.

Dugo godina je obavljao funkciju predsednika Koordinacionog odbora invalidskih organizacija grada Beograda.

Kao dugogodišnji poznavalac socijalne problematike osoba sa invaliditetom bio je angažovan od strane Ministarstva rada i socijalne politike u izradi: Zakona protiv diskriminacije osoba sa invaliditetom, Zakona o profesionalnoj rehabilitaciji i zapošljavanju osoba sa invaliditetom, Zakona o socijalnoj zaštititi RS i mnogih drugih zakona koji se tiču osoba sa invaliditetom (iz oblasti obrazovanja, zdravstvene zaštite, informisanja, sporta itd…).

Višnja Aranđelović

Rođena je 8. avgusta 1985. godine u Kraljevu, gde je završila osnovnu školu i gimnaziju.

Diplomirala je novinarstvo na Fakultetu političkih nauka u Beogradu.

Za dnevni list „Politiku” piše od 2008. godine, a u ovoj medijskoj kući stalno je zaposlena od 2013. Specijalizovala se za medijske teme.

Član je Udruženja novinara Srbije (UNS).

Član Komisije za žalbe Saveta za štampu postala je 2018.godine, koju je napustila nakon izbora za člana Saveta Regulatornog tela za elektronske medije.

Judita Popović

Rođena je 1956. godine u Žitištu, a diplomirala je na Pravnom fakultetu u Novom Sadu 1979. godine.

U periodu od 1980. do 1984. godine, radila kao profesor u srednjoj školi, novinar na televiziji Novi Sad, pripravnik u Opštinskom sudu u Zrenjaninu. Izabrana je za sudiju Opštinskog suda u Zrenjaninu 1984. godine. Nakon deset godina, razrešena je sudijske funkcije na sopstveni zahtev i nakon toga se uključila u Advokatsku komoru Vojvodine.

Članica je Liberalno demokratske partije od 2007. godine. Prvi poslanički mandat dobila je na izborima od 11. maja 2008. godine, kada je bila članica u Radne grupe za prava deteta i članica u poslaničkim grupama prijateljstva: Bosna i Hercegovina, Mađarska, Hrvatska. Izabrana je za narodnu poslanicu i 2012, piše Istinomer.

Za članicu Saveta REM-a kandidovao je Odbor za kulturu i informisanje, na predlog poslaničke grupe LDP-LSV-SDA Sandžaka.

Nemanja Tasić

Rođen je 1980. godine u Novom Sadu.

Prema zvaničnoj biografiji, posle završene gimnazije studirao je i diplomirao na Fakultetu tehničkih nauka, a doktorirao je 2017. godine na Departmanu za industrijsko inženjerstvo i menadžment. Docent je na FTN i predaje predmete Inteligentno privređivanje i Efektivni menadžment performanse preduzeća, a njegova uža oblast interesovanja vezana je za projektovanje, reinženjering i unapređenje poslovnih procesa u proizvodnim i uslužnim sistemima.

Božidar Zečević

Rođen je 1948. godine u Beogradu.

Diplomirao je dramaturgiju na Akademiji za pozorište, film, radio i televiziju (sada Fakultet dramskih umetnosti) u Beogradu, kao i specijalističke filmske studije na Univerzitetu Južne Kalifornije u Los Anđelesu i na Univerzitetu Njujorka, a poslediplomske u Centru za mir i razvoj Univerziteta mira Ujedinjenih nacija u Beogradu.

Bio je upravnik Muzeja Jugoslovenske kinoteke. Član je Evropske filmske akademije, kao i Predsedništva Akademije filmske umetnosti i nauke Srbije i predsednik njenog Odbora za filmologiju i istoriju filma.

Poslednjih godina jedan je od redovnih autora kolumni u mediju “Novi standard“, a Srpska pravoslavna crkva i njena uloga u društvu jedna je od čestih tema u njima. U jednoj od njih je, između ostalog, nedavno napisao “da će se kao član Saveta Regulatornog tela za elektronske medije založiti prvom sledećom prilikom za strože mere koje predviđaju zakon i taksativna regulativa elektronskih medija, naročito u pogledu sadržaja kojima na Srpsku pravoslavnu crkvu, koja okuplja preko 80 odsto stanovnika naše zemlje, uporno nasrće ovaj inostrani emiter (N1, prim. Istinomer).

O televiziji N1 dalje je pisao: “Agresivni bezobrazluk (za koji nemam druge reči) već je odavno postao zaštitni znak ovog luksemburškog emitera, koji više ne bira reči u dnevnom pljuvanju po svemu što su duhovne i društvene vrednosti srpskog naroda.”

Zečević je, da podsetimo, prošle godine bio i jedan od 212 potpisnika pisma u kome se apeluje na državu i njene institucije “da zaustave donošenje zakona o istopolnim zajednicama”, a na najširu javnost i tradicionalne crkve da reaguju kako bi se, navodi se, odbranilo pravo „na slobodu i budućnost naroda“, navodi se na sajtu Istinomera.