Iako centar Mačvanskog okruga, Šabac je u regionalnom povezivanju ostao kraćih rukava u odnosu na Valjevo. U nekadašnjem Podrinsko-kolubarskom regionu sedište političkih organizacija bilo je u Šapcu, dok su se Skupština regionalne zajednice i sedište privrednih ustanova nalazili u Valjevu.
Iako centar Mačvanskog okruga, Šabac je u regionalnom povezivanju ostao kraćih rukava u odnosu na Valjevo. U nekadašnjem Podrinsko-kolubarskom regionu sedište političkih organizacija bilo je u Šapcu, dok su se Skupština regionalne zajednice i sedište privrednih ustanova nalazili u Valjevu. „Kadrovi“ su svakog dana putovali iz Valjeva u Šabac i obratno, ali je postojala nekakva institucionalna ravnoteža. Međutim, podelom na okruge Šapcu je od regionalnih službi malo toga pripalo: Centar za katastarsku upravu, koordinacija rada opštinskih organizacija Crvenog krsta…
Na drugoj strani u Valjevu je sedište Trgovinskog suda, Privredne komore, Odeljenja ministarstva prosvete, Zavoda za zaštitu spomenika, čak i službe DB, Vojske, Telekoma… Šabac je znatno privredno razvijeniji, ali se za razne potvrde, registraciju i slično mora ići u Valjevo. Poređenja radi Mačvanski okrug ima osam opština sa oko 320.000 stanovnika, dok Kolubarski okrug ima šest opština i oko 250.000 stanovnika.
Opština, a sada Grad Šabac, ima oko 123.000, a Valjevo oko stotinu hiljada stanovnika. Šapčanima posebno teško pada što nadležnost u prosveti ima Odeljenje u Valjevu, a samo Šabac ima 12 osnovnih i osam srednjih škola, dok ceo Mačvanski okrug ima za trećinu više đaka i nastavnika. Istorijski gledano Šabac se kao grad pominje u 15. veku, ali se zato za neke poslove na rekonstrukciji tvrđave u Starom gradu mora tražiti dozvola od Zavoda za zaštitu spomenika u Valjevu. A tu su i druga vredna zdanja, kao što je, na primer, gotovo čitava Gospodar Jevremova ulica, gde se i za sitne popravke pita Zavod.
Državna bezbednost ionako nikad nije bila transparentna, ali su pojedini Šapčani teška srca išli u Valjevo i tražili svoj dosije. Čak i kada se putem informacija traži neki telefonski broj, impulsi za ovu vrstu usluga knjiže se u valjevskoj centrali. Od Šapca do Valjeva ima 64 kilometra i mnogi su prinuđeni da prevale ovaj put, pri čemu im ne pomažu uvek ni savremena sredstva komunikacije.
Nije sve u troškovima, već je reč i o statusu. Ako je Šabac formalno postao grad njegovi žitelji očekuju da to postane i suštinski i bude barem ravnopravan sa Valjevom. A da se to može pokazuje i primer Šabačko-valjevske eparhije koja se podelila i ima odvojena sedišta – u Šapcu i Valjevu.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici, ali i na X nalogu. Pretplatite se na PDF izdanje lista Danas.
