Duhovni sin vladike bačkog u rasadniku srpskog sveštenstva

Za vladiku valjevskog izabran je na majskom zasedanju Svetog arhijerejskog sabora SPC.

Vladika Isihije rođen je 3. novembra 1965. u Moskvi. Sin diplomate Milutina Rogića, detinjstvo je proveo između Beograda, Moskve, Pekinga, Ranguna, Kartuma i Vašingtona.

Osnovnu i srednju školu je pohađao na engleskom i na srpskom jeziku.

U Beogradu je završio Dizajnersku srednju školu. Studirao je psihologiju na Univerzitetu Distrikta Kolumbije u Vašingtonu, kao i na Filozofskom fakultetu i Pravoslavnom bogoslovskom fakultetu Univerziteta u Beogradu.

Govori engleski i ruski jezik.

Monaški život započeo je 1991. u manastiru Kovilju, čiji je iguman bio sadašnji poglavar SPC, a monaški postig primio je od njihovog zajedničkog duhovnog oca episkopa bačkog Irineja (Bulovića).

Kad je odlukom Sabora 2014. tadašnji vikar Eparhije bačke i iguman koviljski episkop jegarski Porfirije izabran za mitropolita zagrebačko-ljubljanskog, tadašnji arhimandrit Isihije postao je nastojatelj manastira Kovilj. Sa te dužnosti četiri godine kasnije izabran je za vikarnog episkopa Eparhije bačke sa titulom episkop mohački.

Sada, odlukom Sabora SPC, dolazi na čelo Eparhije valjevske, u kojoj će zameniti pokojnog vladiku Mulutina (Kneževića), kome je služio opelo i sve parastose.

Vladika Milutin preminuo je 30. marta 2020. posle kratke i teške bolesti – prema zvaničnoj verziji, od posledica virusa korona.

Česti dolasci vladike Isihija i njegovog duhovnog oca u Valjevsku eparhiju od aprila 2020. za pojedine crkvene krugove bili su“signal“ da vladika bački želi „svog čoveka“ na ovoj katedri, što su potvrdile i odluke poslednjeg Sabora SPC.

Osim što je valjevski kraj poznat kao „rasadnik“ srpskog sveštenstva i monaštva, samo u 20. veku dao je osam srpskih vladika, Eparhiji valjevskoj pripadaju i manastiri Lelić i Ćelije u kojima su mošti vladike Nikolaja (Velimirovića) i arhimandrita Justina (Popovića) – obojicu je SPC kanonizovala.

U Leliću je i sedište Eparhije raško-prizrenske u egzilu – manastir Nova Nikeja u kome počiva bivši vladika Artemije (Radosavljević), inače rođeni Leličanin kao i vladika Nikolaj.

Sadašnja Eparhija valjevska nastala je odlukom Sabora SPC 2006. podelom dotadašnje Eparhije šabačko-valjevske na čijem je vladika Lavretije (Trifunović) bio čelu.

Tada se spekulisalo da se ova eparhija deli da bi u Valjevo iz Eparhije raško-prizrenske došao vladika Artemije, kako bi se smanjila neslaganja u Saboru zbog obnove u martovskom pogromu 2004. uništenih srpskih svetinja na KiM.

Vladika Artemije navodno je odbio „premeštaj“ u rodni kraj, pa je za prvog episkopa valjevskog imenovan vladika Milutin, takođe rodom iz okoline Valjeva. Od njegove smrti ovom eparhijom administrira vladika šabački Lavrentije.

Ustoličenja u CG čekaju septembar

Novoimenovani mitropolit crnogorsko-primorski Joanikije (Mićović) trebalo bi da bude ustoličen 5. septembra na Cetinju, nezvanično je potvrđeno Danasu u vrhu SPC. Na Cetinju se očekuje dolazak patrijarha Porfirija koji, kako se spekuliše, još nije potvrdio zvaničnoj Podgorici datum potpisivanja Ugovora o statusu SPC u Crnoj Gori. Vlada CG navodno je uputila poziv poglavaru SPC i sva potrebne „papire“ za potpisivanje ovog dokumenta, ali iz Patrijaršije u Beogradu još nije dobila odgovor, tvrde izvori našeg lista. Tokom majskog zasedanja Sabora propao je pokušaj dela vrha SPC sa patrijarhom na čelu da se od crnogorskog premijera Zdravka Krivokapića „iznudi“ noćni potpis na Ugovoru dok se još nije znalo da li će vladika Joanikije biti izabran za naslednika pokojnog mitropolita Amfilohija, a sad se pojavio i novi politički momenat – usvajanje Rezolucije o Srebrenici u skupštini CG. Ustoličenje vladike novog budumljansko-nikšićkog Metodija (Ostojića) planirano je za 26. septembar, a SPC očekuju i rukopoloženja petorice novih vikarnih episkopa izabranih na poslednjem majskom Saboru.