Dvadeset godina od početka NATO bombardovanja SRJ

Intervencija NATO-a, kasnije okarakterisana kao agresija, usledila je nakon neuspelih pregovora u Rambujeu i Parizu u februaru i martu 1999. godine.

Tokom pregovora, Skupština Srbije donela je odluku da ne prihvati dogovor o prisustvu stranih trupa na svojoj teritoriji, nakon čega je tadašnji generalni sekretar NATO-a Havijer Solana izdao naređenje za početak vazdušnih napada.

Na današnji dan, 24. marta 1999. godine, u 19.45 časova, na više lokacija u Srbiji počeli su napadi raketama i avijacijom, a Jugoslavija je iste noći proglasila ratno stanje.

Prema različitim procenama, u napadima koji su trajali 78 dana, poginulo je između 1.200 i 2.500 ljudi, a veliki broj zgrada, zdravstvenih ustanova, škola, medijskih kuća i spomenika kulture je uništeno.

Predstavnici vojske Jugoslavije i NATO-a potpisali su 9. juna u Kumanovu sporazum kojim je određeno povlačenje VJ sa Kosova i ulaženje međunarodnih vojnih trupa.

Bombardoavnje Jugoslavije zvanično je okončano 10. juna Rezolucijom 1244 Saveta bezbednosti UN, a prve međunarodne trupe ušle su na teritoriju Kosova iz Makedonije već 12. juna 1999. godine.

Prema podacima UNHCR-a, Kosovo je od dolaska mirovnih snaga napustilo oko 230.000 Srba i Roma, a vratilo se oko 800.000 izbeglih Albanaca, navodi se u Nedeljnikovom izdanju „Sto Srba koji su promenili svet“.

NATO agresija 1999. godine u Srbiji je poznata pod nazivom “Milosrdni anđeo”, iako je zvaničan naziv ove operacije “Saveznička sila”.

Pretpostavlja se da je ovaj naziv smislio neko iz tadašnje srpske vlasti u propagandne svrhe i sa ciljem brže mobilizacije ljudi za borbu protiv NATO-a.