Episkop Konstantin dužan da se iseli

Sud u Minhenu doneo je odluku prema kojoj je episkop srednjeevropski Konstantin dužan da se sa svojim saradnicima iseli iz prostorija srpske pravoslavne crkvene opštine u Minhenu. Time je, barem do eventualnih sudskih žalbi i revizija, okončan sukob unutar crkvene opštine u Minhenu koji je počeo dolaskom episkopa Konstantina iz Himelstira.
Sukob se produbio smenjivanjem, odnosno premeštanjem u Osnabrik među vernicima omiljenog prote Slobodana Milunovića. Minhenski sud je izašao u suret tužiteljima, vernicima srpske pravoslavne opštine i pred uskršnje praznike odlučio da vladika Konstantin i njegovi saradnici moraju da se isele s dva sprata i garaže Centra pravoslavne crkvene opštine. Centar je sagrađen novcem iz više izvora. Najviše – 1,2 miliona evra – dali su sami pravoslavni vernici, 700.000 je dala Evangelistička crkva, dok je katolička crkva trajno ustupila zemljište na kojem je Centar sagrađen.
Vladika i njegovi saradnici protive se presudi i navode da su u Minhen došli uz odobravanje vernika i da plaćaju za korišćenje spornih prostorija. Episkop Konstantin je slučaj protumačio kao problem vezan za protu Milunovića koga je nazvao „otpadnikom“. Prema stavu episkopa Konstantina crkvena opština u Minhenu ne treba da bude samostalna, već da radi u okviru eparhije na čijem je on čelu. „U crkvi postoji poredak i nema samovolje. Ako postoji potreba u crkvi i ako nadležni episkop smatra da mora da službuje na nekom mestu, onda drugi moraju da se pokore. Kako bi bilo kada bi komanda odredila oficiru da ide na drugo mesto, a on kaže da hoće da ostane gde jeste“, rekao je za Betu episkop Konstantin. Događaje u Minhenu on je u razgovoru povezao sa „strukturama bivšeg komunističkog režima“.
Međutim, prota Slobodan Milunović je u izjavi za Betu rekao da se episkop Konstantin „uselio u crkvene prostorije i tako preinačio namenu crkvenog centra, zbog čega je nastao sukob s onima koji su pomogli izgradnju centra“. On se na nedopustiv način umešao u rad crkvene opštine, pa je čak sebe postavio za predsednika crkvenog odbora crkvene opštine u Minhenu, što je apsurd kakav nije zabeležen ne samo u istoriji, ne samo srpske pravoslavne crkve, već ni u istoriji hrišćanske crkve“, kaže prota Milunović.