Grujičić: Značajno porasla smrtnost od malignih bolesti u Srbiji od 1999. godine do danas

Grujičić je u Medija centru, na predstavljanju Deklaracije te Inicijative o potrebnim merama sanacije posledica NATO agresije na Saveznu Republiku Jugoslaviju 1999. godine kazala da je statistička analiza malignih bolesti za period od 1999. do 2018. godine pokazala značajan rast malignih bolesti u Srbiji svake godine.

Kako je kazala, broj obolelih 1999. godine bio je 19.000, 2018. godine 30.000, dok je broj obolelih u 2021. godini 40.000.

Dodala je da je i značajan broj umrlih – 12.000 slučajeva 1999. godine, 15.000 u 2018, i 20.000 u 2021. godini.

Analiza smrtnosti od malignih bolesti, rekla je Grujičić, pokazala je da je Srbija u Evropi na prvom mestu, a da za njom slede i zemlje iz regione, te navela da smatra je to posledica nukleranog zagađenja 1999. godine.

Grujičić je rekla da je primećen i veliki porast autoimunih bolesti u Srbiji, kao i da je potrebno ispitati šta je sa zdravstvenim stanjem vojnika koji su bili izloženi dejstvu municije sa osiromašenim uranijumom i kakvo je stanje dece veterana koji su bili izloženi tom oružju.

Dodala je da je potrebna i detaljna analiza steriliteta muškarca i patološke trudnoće kao posledice nukleranog i hemijskog zagađenja.

Doktor Aleksandar Ćorac rekao je da je potpisivanjem pravno obavezujućeg ugovora između ministarstava odbrane, zdravlja, životne sredine, prosvete, nauke i tehnološkog razvoja u Vladi 2018. godine Inicijativa za utvrđivanje posledica NATO bombardovanja Srbije 1999. godine postala operativni i savetodavni deo zajedničkog tela za utvrđivanje posledica NATO bombardovanja na Srbiju.

Kako je rekao, ta Inicijativa proglasila je Deklaraciju o potrebnim merama sanacije posledica NATO agresije na SR Jugoslaviju 1999. godine kojom se traži da se u okviru državnog projekta na osnovu naučno priznate metodologije donesu zaključci o efektivnosti preduzetih mera u prethodnom 25-ogodišnjem periodu i pokrene istraživački projekat o posledicama NATO bombardovanja Srbije u skladu sa najnovijim naučnim saznanjima.

To podrazumeva opis i utvrđivanje svih lokacija bombardovanih ubojnim sredstvima koja ostavljaju dugotrajnu štetu na životnu sredinu, pristup podacima monitoringa životne sredine koji su organi Srbije obavljali tokom bombardovanja, naknadnu kontrolu efekata čišćenja i sanacije bombardovanih lokacija koje su finansirane iz budžeta Srbije i drugim sredstvima.

Zahteva se i revizija svih relevantnih baza podataka o zdravlju stanovništva, a posebno učesnika u odbrani granica Srbije i stanju životne sredine pre i posle 24. marta 1999. godine, kao i formiranje nacionalnih naučnih projekata za istraživanje uzročno-posledičnih veza između štetnih agenasa i uticaja na zdravlje.

Ćorac je naveo i da će se rezultati relevantnih projekata koristiti kao dodatni naučni dokaz za stavove Inicijative o nepohodnosti zabrane oružja sa osiromašenim uranijumom.

Doktroka Milica Tomašević kazala je da su 1999. godine uporedo sa vojnim ciljevima napadnuti životna sredina i zdravlje ljudi, kao i da je nemoguće prebrojati tone hemikalija koje su zatrovale okolinu.

Rekla je i da je vođen specijalni rat tako što su gađana postrojenja i skladišta hemijske industrije i da je NATO izvršio ekocid.

„Na mnogim mestima su trajno uništene šume, zatrovane vode, mnoga staništa biljne i životinjske vrste. Tamo gde je korišćen osiromašeni uranijum treba imati u vidu njegovu visoku toksičnost, sa biološkog gledišta ne postoji dovoljno niska doza radioaktivnosti koja ne bi mogla da izazove genetske mutacije“, dodala je ona.