U nekoliko beogradskih medija pojavila se inicijativa za zaštitu imena znamenitog glumca Ljubiše Jovanovića i njegovog ponovnog vraćanja šabačkom pozorištu. Predsednik opštine Šabac Miloš Milošević ističe da je do promena imena pozorišta, ali i ostalih institucija kao što je biblioteka, dom omladine, gimnazija, došlo pre četiri-pet godina inicijativom demokratskih vlasti.
U nekoliko beogradskih medija pojavila se inicijativa za zaštitu imena znamenitog glumca Ljubiše Jovanovića i njegovog ponovnog vraćanja šabačkom pozorištu. Predsednik opštine Šabac Miloš Milošević ističe da je do promena imena pozorišta, ali i ostalih institucija kao što je biblioteka, dom omladine, gimnazija, došlo pre četiri-pet godina inicijativom demokratskih vlasti. Osnovni cilj bio je da gradske institucije, koje se finansiraju iz opštinskog budžeta, imaju obeležja i ime Šapca. – Za glumca Ljubišu Jovanovića ne može se reći da je učestvovao u pozorišnom životu grada, jer je svoju slavu stekao u drugim glumištima širom tadašnje Jugoslavije. Ako već neko želi da se dostojno oduži tom velikom glumcu onda bi to možda moglo u Beogradu, na primer u Jugoslovenskom dramskom pozorištu – rekao je Milošević.
U lokalnim novinama oglasio se i sin poznatog šabačkog glumca Borisa Kovača, novinar Hanibal Kovač, koji je podsetio da se posle Drugog svetskog rata malo ko od velikih glumaca grabio da dođe u provinciju. Jedino su, izgleda, dolazili po kazni, a on nabraja Miru Todorović, kasnije Stupicu, Rejhana Demirdžića, Blaženku Katalinić, koji su umnogome doprineli razvoju pozorišnog života u Šapcu. Uz njih je stasala čitava generacija šabačkih glumaca, među kojima su Cane Firaunović, Jelica Vojinović, Boris Kovač koji je osvajao najznačajnije pozorišne nagrade, Sterijinu i na festivalu Joakim Vujić. Autor teksta je napomenuo da je Ljubiša Jovanović bio i jedini predstavnik glumaca u Skupštini, ali da se kao poslanik nije zalagao za rehabilitaciju progonjenih, pa i streljanih glumaca.
Inače, Šabačko pozorište je prošle godine obeležilo jedno stoleće postojanja i rada. Tokom tog dugog perioda menjalo je i imena. Dugo je nosilo ime čuvenog pisca Janka Veselinovića koji je rođen u Mačvi, ali je po dolasku novih vlasti pozorište dobilo ime Ljubiše Jovanovića, Šapčanina po rođenju, ali malo prisutnog u životu ovog grada. Doduše, pozorište mu se odužilo dodeljivanjem nagrade Ljubiša Jovanović od sedamdesetih godina pa do 2000. Tada je festival ugašen jer jednostavno nije bilo sredstava da se on održava i da se dodeljuju glumačke nagrade. Posle toga promenjeno je ime pozorišta, ali i bivše Narodne biblioteke Žika Popović koja je dobila ime po znamenitom šabačkom kulturnom posleniku, ali i članu DS pre Drugog svetskog rata, tako da je postala Biblioteka šabačka. Dom omladine Vera Blagojević, kao i istoimena gimnazija, umesto po imenu narodnog heroja nazvani su Kulturni centar Šabac i Šabačka gimnazija. Takođe je promenjeno ime Medicinske škole Mika Mitrović (po narodnom heroju) i dato ime dr Andra Jovanović, inače čuveni šabački lekar koji je ovu školu poklonio Šapcu. Pored toga promenjeno je oko 150 naziva šabačkih ulica koje su uglavnom nosile imena prvoboraca i svih članova Mačvanskog partizanskog odreda. Vraćena su ranija imena ili su data nova, ali uglavnom znamenitih pisaca, naučnika, stvaralaca, i to bez ideoloških obeležja.
Posle svega izgleda kao da je neko polupao lončiće, jer život teče dalje, a Šabac ima puno pravo da svoje institucije zove po najšire prihvaćenom obeležju i imenu grada.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici, ali i na X nalogu. Pretplatite se na PDF izdanje lista Danas.
