Suđenje u Okružnom sudu u Somboru 22. i 23. oktobra, te zakazivanje nastavka za 20. novembar, odlaganje za 17. decembar, pa za drugu polovinu januara ove godine, za pljačku opštinskog budžeta aktuelizovalo je priču o tome ko je sve zavukao prste u opštinsku kasu.
Sudi se Iti Terzić i Ivanu Kamereru, nekadašnjoj pomoćnici i nekadašnjem v.d. načelnika Odeljenja za finansije i privredne poslove Skupštine opštine Sombor i nekolicini vlasnika privatnih preduzeća. Reč je, zapravo, o ponovnom suđenju jer je Vrhovni sud Srbije poništio prvostepenu presudu . Ita Terzić je prvostepenom presudom Okružnog suda bila osuđena na sedam godina zatvora, a Kamerer na tri godine, dok su vlasnici privatnih preduzeća osuđeni na uslovne kazne. Nekadašnjim funkcionerima Odeljenja za finansije stavljena je na teret zloupotreba službenog položaja, odnosno omogućavanje nezakonitog pražnjenja budžeta, a vlasnici privatnih firmi su, navodno, prali deo novca. Vrhovni sud je, međutim, uvažio žalbe okrivljenih i predmet vratio prvostepenom sudu na ponovno suđenje.
Budžet opštine Sombor sistematski je pljačkan od januara 1999. do septembra 2001. godine u 67 transakcija nestalo je više od pet miliona dinara. Novac je, navodno, falsifikovanim potpisom Veljka Stojnovića, tadašnjeg predsednika Izvršnog odbora Skupštine opštine Sombor, uplaćivan na račune privatnih firmi. Prvostepena presuda izrečena je decembra 2007. godine. Prvooptuženi Petar Relić, u vreme izvršenja krivičnog dela, sekretar Skupštine opštine, nije dočekao suđenje, preminuo je pre njegovog početka. U javnosti ova krađa narodnog novca nazvana je pljačkom stoleća, a bila je i povod mnogih političkih sporenja. Neposredno po njenom otkrivanju, januara 2002. godine, opozicija u Skupštini opštine, predvođena odbornicima Demokratske stranke Srbije, insistirala je na političkoj odgovornosti Jovana Vujičića, tadašnjeg predsednika Skupštine opštine i Veljka Stojnovića, tadašnjeg predsednika IO SO. Međutim, skupštinska većina, koju su predvodili odbornici Demokratske stranke, nije želela da preuzme glasačke listiće, pa je taj pokušaj propao. Somborska pljačka stoleća pominjana je i u mnogim drugim prilikama u skupštinskim razračunavanjima, odnosno korišćena je kao argument protiv Demokratske stranke, jer su neki njeni članovi osumnjičeni za pljačku, a drugi, navodno, nisu položili ispit kao „čuvari pečata“.
Odbornička grupa SRS, januara 2007. godine, predlagala je da se formira anketni odbor koji bi utvrdio ko je sve zavukao ruku u opštinski sef, a nije obuhvaćen sudskim procesom. Radikali su isticali da bi od rasvetljavanja pljačke do kraja imali koristi i oni ljudi koje čaršija svrstava među lopove. Predlog nije prihvaćen, a ni deset godina posle početka pljačke nema odgovora na pitanje gde je nestao narodni novac. Zna se da je prebacivanjem na račune fantomskih firmi u Srbiji opljačkano više od pet miliona dinara, a ni istraga ni suđenje nisu ustanovili gde su pare. Ukoliko se ustanovi gde je nestao novac, neki sagovornici Danasa navode konkretne adrese koje treba proveriti, klupko bi se razmotalo i došlo bi se do pravih krivaca. Somborci, međutim, malo veruju da će se na ovu pljačku staviti tačka, da će biti utvrđivana i politička odgovornost.
Odbornicima i činovnicima božićnica, građanima poskupljenja
Odbornicima Skupštine grada Sombora, pošto su zajedničkim ručkom obeležili kraj godine, po odluci Gradskog veća uplaćena je božićnica u iznosu od po pet hiljada dinara. Inače, Skupština grada ima 61 odbornika, kojima pripada mesečna apanaža od po 10.000 dinara (šefovima odborničkih grupa po 15.000), plus dnevnica po održanoj sednici.
Oko 200 činovnika u Gradskoj upravi podelilo je 950.000 dinara, a gradski većnici nisu prihvatili predlog da se božićnica dodeli i ostalim korisnicima budžeta. Gradski većnici uputili su, međutim, građanima nove cene za parkiranje i grejanje. Daljinsko grejanje, jedno od najskupljih u Srbiji, poskupelo je po kilovat satu sa 7,438 na 7,884 dinara. Ili, cena grejanja povećana je sa 66,04 na 70 dinara po kvadratnom metru. Grejanje stana od, na primer, 60 kvadrata koštaće 8.400 dinara, odnosno 4.200 dinara ako se račun plaća u 12 rata. Većnici nisu uzeli u obzir da je prosečna plata u JKP Energana 50.000 dinara i da se tu traže neke rezerve, nego su digli ruku za novu cenu. Utvrđene su i nove cene parkiranja, a celodnevna parking karta staje 129,60 dinara. „Usluga“ pauka, pak, košta 4.104 dinara.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici, ali i na X nalogu. Pretplatite se na PDF izdanje lista Danas.
