Na mestu današnjeg Šapca, tokom srednjeg veka, postojalo je slovensko naselje pod imenom Zaslon, što je označavalo nekakav breg, uzvišenje, ili zaklon od vodenih nepogoda.
Postojanje ovog naselja zabeleženo je u dubrovačkim spisima iz 1454. godine.
U drugoj polovini XV veka, posle pada tadašnje Srbije pod tursku vlast, Turci ovladavaju i ovim krajevima.
“Na pogodnom mestu, gde se obala Save blago uzdiže, a nedaleko od ušća rečice Kamičak u Savu”, 1470. godine Turci podižu tvrđavu, ne mnogo veliku po dimenzijama, ali snažnih i visokih bedema.
Sa kulama isturenim prema Savi ona je, kroz vekove, predstavljala snažno uporište prema turskom suparniku u borbi za prevlast na Balkanu, Ugarskoj i kasnije Austrougarskoj.
Turci novosagrađenoj tvrđavi i gradu, koji je oko nje nastajao, daju ime Bejerdelen, što u prevodu sa turskog znači „onaj koji udara sa boka“.
Tokom nekoliko narednih vekova Šabac je više puta prelazio iz turske pod austrijsku vlast i obratno. Tokom perioda vladavine jednog ili drugog carstva, jedne ili druge kulture, grad je menjao svoj izgled.
Za turske vladavine, a ona je prekidana samo na relativno kratke vremenske periode, bio je to tipični orijentalni grad, sa uskim uličicama, malim zanatskim radnjama i sa više džamija.
Ime Šabac novijeg je datuma. Nije pouzdano utvrđeno kada je nastalo i kako je do današnjeg imena grada došlo. Postoji više teorija koje pokušavaju da objasne pojavu današnjeg imena Šapca, ali nijedna od njih nije potvrđena. Najverovatnija je ona koja postanak Šapca tumači vezom sa Savom: Sava — Savac — Šabac.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici, ali i na X nalogu. Pretplatite se na PDF izdanje lista Danas.