Lovci siti, vukovi na broju

Dvadeset peti Sabor lovaca Srbije, koji je proteklog vikenda okupio oko hiljadu učesnika iz zemlje i inostranstva, završen je juče na Zlatiboru. Za četiri dana sabora organizovana su stručna predavanja, izložbe lovačkih trofeja i municije, takmičenja u streljaštvu i tradicionalna hajka na vuka. Ovu lovačko-
-turističku manifestaciju organizovali su Turistička organizacija i Lovačko udruženje Zlatibor u saradnji sa čajetinskom opštinom.
Otvarajući sabor, ambasador Francuske u našoj zemlji Iv Perne istakao je da je dolaskom u Srbiju i sam počeo aktivnije da se bavi lovom, a lovačku sreću učesnicima su poželeli Zoran Živadinović, predsednik Lovačkog saveza Srbije i Milan Lazović, potpredsednik čajetinske opštine.
Ovogodišnja hajka prošla je u stilu „lovci siti, svi vukovi na broju“, jer su, jureći vuka na Zlatiboru, lovci iz Srbije, Republike Srpske, Austrije, Bugarske, Makedonije i Slovenije – ulovili lisicu. Vukovi su se ovoga puta spasli, a lovci su se utešili uz trubače, pasulj, pečenog vola i domaću „žestinu“.
Među njima kolale su neverovatne priče o prethodnim iskustvima čiji je epilog uvek bio crna statistika po vučji rod. Iskusni lovac Vlade Terzić iz Čajetine svedoči da „ove zime na Zlatiboru ima vukova više nego ikada“. On precizno locira kretanje nekoliko čopora, a tvrdi da je u svojoj lovačkoj karijeri prikupio sedam vučjih trofeja.
Još uspešniji je Sreten Jovanović, koji je plenio pažnju pričama o sopstvenom lovačkom skoru od devetnaest odstreljenih vukova, a među njima je i jedini primerak belog vuka u Srbiji!
Dobrosav Bućić, predsednik Lovačkog udruženja Zlatibor, tvrdi da su zlatiborski predeli prepuni vukova, koji su, kako ističe, tokom prošle i ove godine, uništili oko sto pedeset ovaca, te da je u ovdašnjim selima ulovljeno osam vukova.
Među lovcima je bio i Radivoje Ristivojević, poreklom Užičanin, koji živi u Moskvi a specijalno zbog hajke prevalio je nekoliko hiljada kilometara. On kaže da je vukove lovio i u Sibiru, ali da nikada nije ulovio nijedan primerak.
U lovačkoj uniformi, ali bez puške, među hajkačima je bila Milica Bukvić sa Zlatibora, koja petnaest godina učestvuje u pripremi sabora i hajke. „Privlače me druženje i dobra zabava, ali pušku ne nosim, jer ne volim ubijanje“, kaže ona i priznaje da ponekad ipak ode u lov na sitnu divljač.