Miraš Dedeić: „Padre Mikele“

Poglavar nepriznate Crnogorske pravoslavne crkve Mihailo (Miraš Dedeić) gostujući u emisiji „Bujica“ Z1 izjavio je da bi u Crnoj Gori moglo da dođe do građanskog rata ako odredbe tog zakona ne budu primenjene.

Mnoge upečatljive reči je izgovorio Dedeić u „Bujici“. Pored ostalog, da su Srbi „remetilački faktor na Balkanu i da bi trebalo malo da se spuste na zemlju, jer više nema velike Srbije“. U Srebrenici je bio „stopostotni genocid“, ali manji od genocida Srbije u Crnoj Gori 1918. i 1920. godine. Osporio je i proslavu 800. godišnjice autokefalnosti SPC, a Hrvatskoj poručio da ima pravo da formira Hrvatsku pravoslavnu crkvu. Neke je više od Dedeićevih reči „dojmila“ njegova fotografija sa autorom emisije Velimirom Bujancem, generalom HOS-a i nekadašnjim saborskim zastupnikom Ante Prkačinom i Zlatkom Hasanbegovićem, bivšim ministrom kulture Hrvatske. Sva trojica spadaju u „jastrebove“ hrvatske desnice.

Nije potrebno puno „zagrebati“ i pronaći „drugu stranu“ Dedeićeve ličnosti. Na početku rata u Hrvatskoj, Dedeić, koji je tada živeo u Rimu i bio poznat kao „padre Mikele“, italijanskim medijima je objašnjavao da je rat počeo zbog želje hrvatskog vođstva da preuzme srpske teritorije. Dubrovnik je nazivao „srpskim gradom“, Tuđmana „slovenskim Hitlerom“. Na internetu se mogu pronaći i tvrdnje da je Miloševića pohvalio zbog vraćanja Kosova i Vojvodine u okvire Srbije i pozivao da se Istra pripoji Italiji. Ne bi se tada Prkačin, Hasanbegović i Bujanac slikali sa Dedeićem.

Ruku na srce, nije Dedeić ni prvi ni poslednji koji se „popišmanio“ i „preleteo“. Rođen je 1938. u selu Ramovo Ždrijelo na Durmitoru. Na zvaničnom sajtu CPC se navodi da nikada nije bio sveštenik SPC. Diplomirao je na Bogoslovskom fakultetu u Beogradu 1969. Postdiplomske studije na Papskom orijentalnom institutu završava 1973. Govori italijanski, ruski i grčki, prevodi sa latinskog. Radio je u državnim arhivama SFRJ, SSSR, Italije, u rimskom predstavništvu Vaseljenske patrijaršije. Za njegovo ime se vezuju afere novčane, ali i lične prirode. Za poglavara CPC je izabran 1997. Lični je prijatelj pretendenta na italijansku krunu Umberta II, sina bivšeg italijanskog kralja Viktora Emanula III i kraljice Jelene, kćeri crnogorskog kralja Nikole.