Mitropolit Joanikije (Mićović): Tri decenije na monaškoj stazi

U intervjuu koji je juče dao za Radio Svetigoru mitropolit Joanikije objašnjava da je njegovo ustoličenje samo nastavak kontinuiteta jer je kao „cetinjski naslednik“ pokojnog mitropolita Amfilohija (Radovića) „56. episkop ove svetosavske episkopije koja je kasnije uzdignuta na stepen mitropolije i 41. mitropolit koji se ustoličava u Cetinjskom manastiru“.

Iako je već prekaljen crkveni pastir iza kog je dugo cetinjsko iskustvo rektora Bogoslovije, igumana, vikara i administratora Mitropolije crnogorko-primorske, koji zna da se „ne može odreći poverenog mu stada čak i ako se ono odreklo njega“, mitropolit Joanikije je, kako se priča, tek poslednjih meseci u potpunosti sagledao težinu krsta koji je nosio njegov duhovni otac kog su mnogi doživljavali „i kao vladiku i gospodara CG“, a koji je znao da na čelu crkvenih litija ide kroz Cetinje i kad je ispisano grafitima „Risto, sotono“.

– Ja gledam u moju savjest i stojim pred licem Božijim na svakoj svetoj službi, stojim pred licem moga naroda i tu se mjeri i da li sam dostojan ili nijesam dostojan, a ne na nekim transparentima ili takvim parapolitičkim skupovima – kaže mitropolit Joanikije, koji se u sličnoj situacija našao i pre ustoličenja, koje je preraslo u političku temu broj jedan takozvanih regionalnih razmera.

Iako je zbog ovog crkvenog čina javno izliveno mnogo žuči, nervoze i besa, uz zahteve da se odloži ili izmesti sa Cetinja, utisak je da je novi mitropolit povukao pravi potez kad je stavio do znanja da ustoličenje može biti samo u sedištu Mitropolije, svečanost je taktično sveo na verske okvire ne bi li amortizovao političke manipulacije i provokacije.

„Želimo da doprinosimo unutrašnjoj stabilnosti naše države i bratske sloge u ovom narodu… Mi želimo da Cetinje bude grad u koji se rado dolazi, a ne grad koji se zbog incidenata i raznih problema zaobilazi. Cetinjski manastir je mjesto gdje se mirimo i ustoličenje episkopa, mitropolita, treba da donese mir i spokoj i ovome svetome hramu i cijelom narodu u Crnoj Gori“, poručio je mitropolit Joanikije.

Njegovo imenovanje posle raznih političko-crkvenih peripetija na majskom Saboru SPC dočekano je u CG kao pobeda volje naroda i garancija očuvanja nasleđa mitropolita Amfilohija, što bi, kako se očekuje, trebalo da bude i glava okosnica predstojeće službe novog mitropolita na Cetinju, uprkos udarima raznih sukobljenih političkih interesa Beograda, Podgorice i Zapada.

Mitropolit Joanikije (1959), u svetu Jovan Mićović, rodom je iz Velimlja kod Banjana i po majci je dalji potomak patrijarha Arsenija Četvrtog Jovanovića Šakabente.

Školovao se u rodnom mestu, Nikšiću i Beogradu, gde je završio Pravoslavni bogoslovski fakultet i apsolvirao na Filozofiji.

Sa duhovnim imenom nebeskog zaštitnika Joanikija Velikog već tri decenije ide strogom monaškom stazom na kojoj je 1999. izabran za vikarnog episkopa Mitropolije crnogorsko-primorske, da bi posle dve godine došao na čelo obnovljene Eparhije budimljansko-nikšićke iz koje prelazi na Cetinje.

Bavi se bogoslovljem, istorijom SPC i književnošću, a kao najbliži saborac mitropolita Amfilohija tokom protestnih litija stekao je status prvog srpskog vladike koji je uhapšen u 21. veku u CG i prve političke „žrtve“ virusa korona u SPC. Na poslednjem izbornom saboru u SPC mnogi su u njemu videli najboljeg kandidata ne samo za Cetinje nego i za „belu panu“.