Ni 24 godine posle ubistva Slavka Ćuruvije ubice nisu pravosnažno osuđene

Ćuruvija je ubijen 11. aprila 1999. tokom NATO bombardovanja Savezne Republike Jugoslavije, u haustoru zgrade u kojoj je stanovao u centru Beograda.

Neposredni izvršilac zločina koji je u Ćuruviju s leđa ispalio 17 metaka označen je kao N.N. lice, dok su mu prema prvostepenoj presudi pripadnici Državne bezbednosti dali logističku podršku.

Na završnom ročištu u martu ove godine, posle sudskog procesa koji traje devet godina, nekadašnji funkcioneri Resora državne bezbednosti, koji su prvostepeno osuđeni za ubistvo Slavka Ćuruvije, ponovo su negirali krivicu za taj zločin i zatražili od suda da donese oslobađajuću presudu.

Kako je tada prenelo Udruženje novinara Srbije (UNS), nekadašnji načelnik Resora državne bezbednosti Rade Marković, koji je prvostepeno osuđen na 30 godina zatvora zbog ubistva Ćuruvije, ocenio je u završnoj reči da tužilac „nije dokazao“ krivicu okrivljenih, a krivicu su negirali i Milan Radonjić i Ratko Romić, čiji su advokati ocenili da je kroz slučaj Ćuruvija „organizovano suđenje službi državne bezbednosti jedne zemlje“.

Iznoseći završnu reč, zamenik tužioca za organizovani kriminal Milenko Mandić rekao je da u svemu ostaje pri optužnici iz 2014. godine i zatražio od suda da okrivljenima izrekne maksimalne zatvorske kazne od 40 godina jer su po njegovim rečima, iz niskih pobuda ubili Ćuruviju.

Tužilaštvo tvrdi da je to učinjeno po nalogu N.N. lica iz najviših struktura vlasti, zbog javnog istupanja Ćuruvije u zemlji i inostranstvu u kojem je kritikovao nosioce političke vlasti.

Specijalni sud je prvostepeno osudio Markovića i Radonjića na po 30 godina zatvora, a na po 20 Romića i Miroslava Kuraka.

Apelacioni sud nije prihvatio presudu Specijalnog suda jer je „prekoračio optužbu“ tako što je za neposrednog izvršioca označio N.N. lice, iako tužilaštvo za organizovani kriminal tvrdi da su to Romić i Kurak.

Na dan ubistva Slavka Ćuruvije, 11. aprila, novinari i medijski profesionalci pozvani su da se u 17.45 pridruže šetnji trasom kojom je išao Ćuruvija 11. aprila 1999. godine, od restorana Kolarac u Knez Mihailovoj ulici do Svetogorske 35 gde je ubijen.

Slavko Ćuruvija je rođen u Zagrebu, 9. avgusta 1949. godine, diplomirao je na Fakultetu političkih nauka u Beogradu 1978. godine, a osam godina kasnije postao deo redakcije lista „Borba“.

U „Borbi“ je ostao do 1994. godine kada je država preuzela kontrolu nad listom, nakon čega je napustio novine i sa Momčilom Đorgovićem osnovao je list „Nedeljni telegraf“, prvi srpski privatni nedeljnik.

Dve godine nakon toga, 1996. godine, njih dvojica su osnovali „Dnevni telegraf“, prvi privatni dnevni list u Srbiji, a dve godine kasnije, osnovao je magazin „Evropljanin“.

Zbog kritičkog pisanja o režimu Slobodana Miloševića često je bio meta režimskih medija, a tekst pod naslovom „Ćuruvija dočekao bombe“ objavljen u „Politici ekspres“ i pročitan u dnevniku RTS-a, mnogi smatraju najavom njegovog ubistva.