Novi susret meštana nekadašnje Velike Lukanje na Staroj planini koja je potopljena pre 33 godine

Oko 70 meštana okupilo se u novoj školi na Rudini koja je ostala na obalama Zavojskoj jezera i nadomak rodnjih ognjišta.

Gosti su bili dugogodišnji sakupljač i istraživač tradicionalne kulture iz Pirota agronom po struci Dragoljub Zlatković i Jovan Jelenković, gost iz susedne Pakleštice, koji se bavi književnošću.

Organizovan je prigodan program pod nazivom „O Lukanji i Lukanjcima“ u kome je Dragoljub Zlatković, autor, „Rečnika pirotskog govora“, podsetio na selo koga više nema, ljude i običaje i na svoje početke agronoma u srednjem Visoku daleke 1965. godine.

Predstavljen je i najnoviji roman meštanina Negoslava Đorđevića „Zaglavljeni u vremenu“ a na video bimu su prikazane stare fotografije nekadašnje Lukanje. One su svedoci jednog vremena i svima su probudile emocije i u mislima ih vratile u nostalgično vreme i prošlost.

Predstavljena je Una Antić, učenica generacije pirotske Gimnazije, čiji je otac poreklom iz Velike Lukanje i to će, po rečima organizatora, biti tradicija da se uvek predstavljaju najuspešniji mladi ljudi čiji su koreni iz ovog potopljenog sela.

Osim Zlatkovića i Jelenkovića, na skupu su govorili i Negosav Đorđević i Zoran Cvetković Laba. Istakli su da su zavičajne veze među ljudimao važne i da ih, kroz ovakva druženja, potrebno stalno osnaživati.

Lukanjci bi voleli da ovakva druženja budu redovna i masovnija i da vremenom prerastu u tradicionalna.

Podsećamo da je ovo selo izbrisano sa geografske karte a Lukanjci raseljeni. Na obali jezera, osim škole, ostalo je i nekoliko novoizgrađenih kuća kao sećanje na zavičaj i selo koje je bilo centar srednjeg Istoka.

Njemu su gravitirali Gostuša, Bela, Pakleštica, potopljeni Mala Lukanja i Zavoj, Koprivštica i Pokrovenik. I ovoga puta sa puno emocija i sa setom gledali su u jezero na čijem je dnu njihovo rodno selo.

Setili se rodnih kuća, plodnih oranica kraj Visočice, škole, rođaka i prijatelja… Druženje je nastavljeno u vikendicama nadomak nekadašnjeg sela i u susednoj Gostuši uz obilnu trpezu.

Osnovnu školu u Velikoj Lukanji pohađali su učenici iz Velike Lukanje, Gostuše, Pakleštice, Bele, Zavoja, Male Lukanje, Koprivštice i Pokrovenika.

Prestala je sa radom školske 1987/88. godine. Krajem 1989. godine selo je raseljeno. Kuće su porušene i od tada Velika Lukanja ne postoji.

Maticu sela čini nekoliko kuća na Rudini iznad sela gde se nalazi i zgrada nove škole. Ostala su imanja, ali i sećanja Lukanjaca koja ne blede.