Da li praštanje dovodi do zaborava, ili zaborav dovodi do praštanja – osnovno je pitanje koje autor Željko Vasiljević postavlja i analizira u svom delu Posle Jasenovca – Lora, koje se nedavno pojavilo u izdanju IK NNK Internacinal.
Lora, kraj Splita, do početka 1990-ih bila je jugoslovenska ratna luka i baza Jugoslovenske ratne mornarice. Lora je bila i komandno-obrazovni centar, za školovanje budućih oficira, podoficira i vojnika ratne mornarice SFRJ, tako da je u Splitu živelo hiljade vojnih lica poreklom iz čitave Jugoslavije, ali i civilnih, čiji je posao bio vezan za Loru. Nakon sporazuma sa hrvatskim vlastima, JNA se početkom 1992. povukla iz Lore.
Odmah nakon toga nove hrvatske vlasti odlučuju da od Lore naprave vojno-istražni zatvor, odnosno logor. U Loru su dovođeni srpski civili, ranjenici, vojnici JNA, dobrovoljci i ratni zarobljenici. Krivica većine zatočenih bila je što su srpske nacionalnosti.
Lora je bila najveće hrvatsko ratno mučilište, kako su taj logor nazivali hrvatski mediji. Imala je veoma surove i nepodnošljive uslove za život, koji nisu zadovoljavali ni najosnovnije potrebe zatočenika – logoraša. O metodama zlostavljanja i mučenja zatvorenika i logoraša svoju ocenu daće istoričari i hroničari ratnih zbivanja.
Željko Vasiljević u ovoj knjizi prenosi iskaze samih zarobljenika i sažete nalaze ekipe stručnjaka iz Beograda o oblicima i fizičkog i psihičkog zlostavljanja u zatvorima Hrvatske Republike. Tu su i napisi iz štampe i posebno Zbirka članaka i dokumenata Komiteta za prikupljanje podataka o izvršenim zločinima protiv čovečnosti i međunarodnog prava iz Beograda i Dalmatinskog komiteta za ljudska prava iz Splita.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici, ali i na X nalogu. Pretplatite se na PDF izdanje lista Danas.
