Sarajevo je jedan vitalan i snažan grad koji ima svoje graditelje, branioce, arhitekte… Sarajevo je nesavladiv grad, a savladao je sve varvare koji su ga napali. Glavni grad Bosne i Hercegovine je preteča svega onoga što danas gledamo u Evropi – izjavio je juče, povodom 20. godišnjice od početka opsade Sarajeva i rata u BiH, predsedavajući Predsedništva te države Bakir Izetbegović.
Gradonačelnik Sarajeva Alija Behmen podsetio je da 6. april za grad ima trostruko značenje. Ove godine se proslavlja 550 godina od njegovog rođenja, 67 godina od oslobođenja od fašizma i „20 godina od početka agresije”.
Pre 500 godina, rekao je Izetbegović, kako prenosi klix.ba, Sarajevo je imalo avramske bogomolje, snažan duh, toleranciju, vodu i kanalizaciju kada to nisu imale evropske metropole. Zato je Sarajevo grad za koji se vredi boriti, zaključio je Izetbegović. Gradonačelnik Sarajeva Alija Behmen podsetio je da 6. april za grad ima trostruko značenje. Ove godine se proslavlja 550 godina od njegovog rođenja, 67 godina od oslobođenja od fašizma i „20 godina od početka agresije“.
U centru Sarajeva je bila postavljena 11.541 crvena stolica u znak sećanja na broj ubijenih građana, a hor dece pevao je „Dajte šansu miru“ prolazeći između praznih stolica, izvestila je Beta. Ideja za program manifestacije potekla je od želje autora Harisa Pašovića da napravi koncert za ubijene. Izveden je veliki postmodernistički oratorijum, kreiran spajanjem obrada 14 kompozicija. Nastupio je i hor učenika sarajevskih osnovnih i srednjih škola.
– Ti ljudi, ubijeni tokom opsade, sprečeni su da dođu na manifestaciju. Oni su bili civili i branitelji Sarajeva – objasnio je Pašović.
Opsada Sarajeva je trajala 1.425 dana. Okončana je u februaru 1996. godine. Među ubijenim je bilo 1.601 dete. Više od 50.000 osoba je ranjeno.
Zašto je ubijena beba
Beograd – Zločini nad decom Sarajeva u opsadi 1992-1996, naziv je knjige predstavljene juče u Beogradu. U knjizi su 524 biografije i fotografije dece poginule tokom artiljerijskog gađanja Sarajeva sa srpskih položaja i dece koju su ubili snajperisti. Istoričarka Latinka Perović je kazala da zlo treba dokumentovati „jer lagaće se i dalje, a samo dokumentovana istorija može govoriti u prilog istini“. Stana Čišić, majka stradale jednogodišnje devojčice prepričala je dan kada je snajperista ubio njenu ćerku Irinu ispred kuće, na očigled majke. „I danas se pitam zašto nije izabrao da ubije mene, a ne nju. Volela bih ga videti i to upitati. Želela bih da porazgovaram sa njim, a ne da se osvetim“, rekla je Čišić. Beta
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici, ali i na X nalogu. Pretplatite se na PDF izdanje lista Danas.
