Parastos sa dronom

Ostavite komentar Odustani od odgovora

1. SPC kolabira sa svakom vlašću. Evo samo nekoliko podataka.

   1. deo
   I dok u Beogradu i drugim velikim gradovima okupirane Jugoslavije odjekuju zabavne radio emisije, dok se igraju fudbalske utakmice, a u pozorištima vodviljske predstave… dok se na banderama u Beogradu, Nišu i drugim gradovima (gde je dominantna SPC) njišu obešeni antifašisti, u stvaranju privida da je Srbija, pod okupacijom, „uredna“ i mirna država, svoj prilog daje i Srpska pravoslavna crkva, koja je nejednom, demonstrirala neprijateljstvo sa komunizmom, sve tvrdeći da je to večni stav crkve. Dajući obol normalizaciji života pod okupacijom Srpska pravoslavna crkva, je javno demonstrirala lojalnost okupacijskim vlastima. „Najviši predstavnici Srpske pravoslavne crkve, na čelu sa mitropolitom Josifom, posetili su (8. 7. 1941 – dodavanje moje) vojnoupravnog komandanta Srbije Šredera i pored toga što su insistirali da mogu nesmetano obavljati ,opela božja u svojim eparhijamaʻ, predali su mu opširan memorandum o položaju srpskog stanovništva a posebno sveštenstva u susednim oblastima oku-pirane Jugoslavije. U ovom dokumentu Srpskog arhijerejskog sinoda ističe se ,lojalnostʻ nemačkim okupacionim vlastima u Srbiji i, isto-vremeno, antikomunističko raspoloženje, jer se već u uvodnom delu memoranduma ističe da će crkva „ostati nepomirljiva protivnica des-truktivnih elemenata zadojenih bezverjem i materijalizmom, za koje elemente stvara teren upravo spomenuto stanje haosa i bezakonja" (Milan Borković, Kontrarevolucija u Srbiji: kvislinška uprava 1941 – 1944).

2. 2. deo
   Ali, SPC nije ostala samo kod javne demonstracije lojalnosti, ona je zauzela saveznički stav prema Trećem rajhu. „Kaluđeri u Svetoj gori mole za pobedu nemačkog oružja – Povodom posete naročitog pretstavnika DNB-a poluostrvu Atos sastalo se pretstavništvo monaške republike Atos,… zamolili su pretstavnika DNB-a da objavi sledeću izjavu: ,Sinod svete opštine na Svetoj gori Atosu zahvaljuje najsrdačnije nemačkim oku-pacionim vlastima u Grčkoj na zaštiti i priznanju starih prava Svete opštine, koju su nemačke okupacione vlasti u svakom pogledu pomagale. Sa dubokim divljenjem pratili smo junačku borbu nemačkih i savezničkih trupa za oslobođenje Rusije od bezbožnog boljševizma. Svuda gde ulaze nemačke trupe budi se opet religiozni život i crkvena zvona počinju opet da zvone… Prema rečima Spasitelja neće bezbožni anarhist nikada pobediti. Sveta opština na Svetoj gori Atosu sa pouzdanjem očekuje pobedu zaštitnika hrišćanstva, Nemačkog Rajha i njegovih saveznika. Ona se moli za Božji blagoslov za pobedonosno oružje Vođe Rajha i upućuje vernicima u Istočnim oblastima najsrdačnije pozdrave i najiskrenije želje za njihovo dobroʻ“ (Obnova, Beograd, 20. jun 1943). „Sveti Arhijerejski Sinod će lojalno izvršavati zakone i naredbe okupatorskih i zemaljskih vlasti“ (Sinod Srpske pravoslavne crkve, Novo vreme, 9. jul 1941).

3. 3. deo
   eđutim, posle pobede u drugom svetskom ratu i kada je KPJ uspostavila vlast u Jugoslaviji, Srpska pravoslavna crkva se vrlo lako i brzo odrekla svog „doslednog antikomunističkog raspoloženja“. „U nedelju 22. oktobra a povodom oslobođenja održano je u Sabornoj beogradskoj crkvi svečano blagodarenje na kome je činodejstvovao i propovedao Visokopreosvećeni Mitropolit Gospodin Josif. 5. novembra komandant grada Beograda General-major Ljubodrag Đurić učinio je prvu posetu Njegovom preosveštenstvu Mitropolitu Gospodinu Josifu. Razgovor ce vodio po pitanjima odnosa Crkve i države o vezi naše zemlje sa svima njezinim delovima, o crkvenoj prosveti i štampi. 12. novembra održan je u Beogradskoj Sabornoj crkvi parastos svim ruskim i našim vojnicima izginulim prilikom oslobođenja Beograda. Parastosu su prisustvovali pretstavnici Antifašističkog veća narodnog oslobođenja Jugoslavije, pretstavnici Nacionalnog komiteta, Vrhovnog štaba na-rodnooslobodilačke vojske, komandant Beograda, pretstavnici ruske vojske i naši i ruski oficiri i vojnici kao i veliki broj Beograđana.“ (Srpska Crkva u Drugom svetskom ratu, Iz Arhiva Sv. Arhijerejskog Sinoda Srpske Pravoslavne Crkve. Priredio Episkop Atanasije. Poseban otisak iz zbornika Serbia i komentari za 1990./ 91. Izdanje Zadužbine Miloša Crnjanskog). Za manje od pet godina sinod SPC je hitro zaboravio na obećanje lojalnosti okupacionim vlastima.

4. Gospodo, svestenici, a sta je sa cetnickim zrtvama???

5. За време 2ог Св рата СПЦ није подржавала комунисте из једноставног разлога : знала је како су Стаљин и руски комунисти прогонили Руску Цркву