Petominutni incident desničara

Nakon reči dobrodošlice profesorke Daše Duhaček, članice Organizacionog odbora Ženskog suda, koje je pratilo komešanje i podsmehivanje, razgovor je započela Latinka Perović, koja je najpre istakla da je zadovoljna velikim brojem mladih “koji očekuju da dobiju odgovore u jednom ravnopravnom i ljudskom razgovoru”.

Perović, koja je članica Međunarodnog sudskog veća ŽS, govorila je o istorijatu Ženskog suda, koji je stvoren kao ženski prostor u kome žene svih nacija progovaraju o traumatičnim iskustvima najstrašnijih nasilja koje su preživele tokom ratova.

U trenutku kada je Staša Zajović, aktivistkinja Žena u crnom i članica Organizacionog odbora ŽS, počela da govori, grupa od četrdesetak studenata i studentkinja iz desničarskih organizacija Srpski politički forum i Bastion (kako se moglo čuti u sali) ustala je sa transparentima i počela da peva pesmu “Sa Kosova zora sviće”.

Na njihovim transparentima je pisalo “Stop prekrajanju istorije”, “Stop lažima o Srebrenici”, “Zašto se ne čuju glasovi žrtava iz opštine Odžak?”… Na transparentima je pisalo i “Srpkinje su žrtve ratova devedesetih” i “Zašto se ne čuje glas udruženja žena žrtava rata?”, što je čudno s obzirom da su na Ženskom sudu upravo govorile i žene iz Srbije, koje su pričale o iskustvima tokom mobilizacije njihovih sinova i supruga za vreme ratova u BiH i na Kosovu.

Pošto je desničarska grupa izašla iz prostorije, na skupu je prikazan dokumentarni film u režiji Filipa Markovinovića, a u produkciji Žena u crnom, koji govori o prvom Ženskom sudu, održanom u Sarajevu maja 2015, kome je prisustvovalo oko 500 ljudi i na kome su svoje sumorne priče iz rata, o silovanjima, o ubistvima njihovih najdražih, o poniženjima, podelile svedokinje iz svih bivših republika.