„Pljačka stoleća“ sa tri tačke

Okružni sud u Somboru prvostepenom presudom osudio je Itu Terzić, nekadašnjeg pomoćnika načelnika Odeljenja za finansije i privredne poslove Skupštine opštine Sombor na sedam godina zatvora, nekadašnjeg načelnika tog odeljenja Ivana Kamera na tri godine zatvora, a četiri vlasnika privatnih firmi osuđena su na uslovne kazne (o čemu je Danas izvestio). Njima se stavlja na teret zloupotreba službenog položaja, čime su omogućili da opštinski budžet, u periodu od januara 1999. godine do septembra 2001. godine, bude oštećen za nešto više od 5,3 miliona dinara. Uz saopštavanje ove nepravnosnažne presude neophodan je i podatak da je sudski postupak obustavljen protiv Petra Relića, nekadašnjeg sekretara Skupštine opštine Sombor, koji je u međuvremenu preminuo. Relić je bio prvooptuženi u ovoj aferi koju Somborci smatraju svojom „pljačkom stoleća“. Na pelješenje opštinskog budžeta, međutim, nije stavljena tačka, ne samo zbog toga što presuda nije pravnosnažna, što postoji mogućnost žalbi, već što se u lokalnom parlamentu još lome koplja oko toga ko je sve odgovoran za „pljačku budžeta“. Već nekoliko godina gotovo da ne prođe sednica Skupštine opštine a da se ne spomene otuđenje narodnog novca.

Kranjska gora

Odbornička većina u sredu nije prihvatila još jedan zahtev radikala – da se u dnevni red uvrsti tačka o formiranju anketnog odbora koji bi ispitao status somborskog opštinskog dečjeg odmarališta „Pionir“ u Kranjskoj gori. Radikali tvrde da pravno-imovinski odnosi nisu jasni, da postoji dvostruka evidencija o statusu. Žika Gojković, odbornik SPO, podržavajući raspravu o „Pioniru“ rekao je da se „kralo, a i danas se krade novac poreskih obveznika“.

Odbornička grupa SRS u sredu je zatražila da se u dnevni red uvrsti formiranje anketnog odbora koji bi utvrdio ko je sve zavukao ruku u opštinski sef, a nije obuhvaćen procesom. Radikali su insistirali da se utvrdi „prava istina, da se sazna ko su fantomi u politici“, odnosno da se utvrdi politička i moralna odgovornost. Od „rasvetljavanja pljačke do kraja“, smatraju radikali, imali bi koristi i oni ljudi koje „čaršija svrstava među lopove“. Stevan Kesejić, šef OG SRS, naglasio je da mu nije omogućeno da svedoči u sudskom procesu, ali da ima mnogo saznanja koja sada nudi anketnom odboru. Zahtev radikala, međutim, podržala su 24 odbornika, jedan je bio uzdržan, a protiv je glasalo 28 (osam odbornika nije prisustvovalo sednici).
Što se, dakle, tiče lokalnog parlamenta može se očekivati da će tema o pljački budžeta i krivcima biti potezana kad god to kome bude zgodno. Šef odborničke grupe SRS nagovestio je i druge oblike borbe za istinu – najavio je konferenciju za štampu, sa „imenima, destinacijama i iznosima ukradenog novca“. Nema sumnje da će se „pljačka budžeta“ pominjati i u predizbornoj kampanji, da će radikali nastaviti sa žestokim optužbama na račun Demokratske stranke čiji su članovi (Relić, Ita Terzić) bili na vrhu optužnice, odnosno u vrhu lokalne vlasti u vreme krađe (Jovan Vujičić, predsednik Skupštine opštine, Veljko Stojnović, predsednik Izvršnog odbora SO).
Pokušaja da se utvrdi odgovornost „čuvara opštinskog pečata“ bilo je i u prethodnom skupštinskom sazivu. Tada su na tome insistirali odbornici Demokratske stranke Srbije. Januara 2002. godine trebalo je da se odbornici izjasne o predlogu za razrešenje predsednika SO Jovana Vujičića i predsednika Izvršnog odbora SO Veljka Stojnovića. Odbornici skupštinske većine – DS, LSV, DZVM, DSVM i ND, međutim, nisu hteli da preuzmu glasačke listiće, odnosno na tajnom glasanju izjašnjavalo se samo 18 odbornika (zahtev za smenu potpisalo ih je 20) iz DSS, SD, SPS i GG. Za razrešenje Vujičića glasalo ih je 14, a za smenu Stojnovića 15, pa su sačuvali fotelje. Ostaje upamćeno da su ligaši (osam odbornika) tada naglasili da su se između dva loša rešenja – opstanka lokalne vlasti ili uvođenja prinudne uprave – opredelili za prvo. Iz DSS je poručeno da njeni odbornici neće više učestvovati u radu lokalnog parlamenta u znak protesta zbog gesta odborničke većine „jer je neglasanjem nipodaštavana Skupština“. Čelnici, ipak, nisu dočekali kraj mandata – Vujičić je smenjen maja 2004. godine, kada su odbornici LSV okrenuli ćurak (zbog smene direktora JKP Energana, njihovog kadra), a Stojnović je prešao na mesto pomoćnika pokrajinskog sekretara za lokalnu samoupravu. Sada, od leta 2006, uz tu funkciju obavlja i dužnost predsednika Skupštine opštine Sombor, što mu osporavaju opozicione stranke SRS, SPO, G17 plus i delom SPS. Zanimljiv je i podatak da mu je to ustoličenje dobrim delom omogućila DSS, koja je napustila dotadašnju odborničku većinu – „treći blok“ (G17 plus, SPO, LSV-DZVM, DSS, NS) i sa odbornicima NS i LSV-DZVM pristupila grupaciji DS, SVM i PSS koja je do tada bila u manjini.