Goran Stoiljković, atletičar iz Leskovca, pobednik je Memorijala „Dragutin Tomašević“, održanog prošle subote, po peti put, u Petrovcu na Mlavi. Njemu su pripali zlatna medalja, pehar i novčana nagrada od 30.000 dinara. Drugo i treće mesto zauzeli su atletičari iz Etiopije, koji su osim medalja, osvojili i 20.000, odnosno 15.000 dinara.
Memorijalnu trku, koja se održava u čast Dragutina Tomaševića (1890-1915), prvog srpskog maratonca na Olimpijskim igrama, u Stokholmu, 1912. godine, otvorio je proslavljeni košarkaš Crvene Zvezde, Vlada Radmanović. Podizanju olimpijske zastave, na Trgu Bate Bulića u centru Petrovca, prisustvovali su i generalni sekretar Sportskog saveza Srbije, atletičar Dane Korica, koji je bio promoter trke, potpredsednik SSS Miroljub Damjanović i generalni sekretar Olimpijskog komiteta Srbije, Đorđe Vašatski.
Memorijalna trka startovala je u Bistrici, rodnom selu Tomaševića, uz učešće oko 30 domaćih i stranih atletičara, koji su do cilja u Petrovcu pretrčali 10.078 metara. Proglašenje pobednika i dodela nagrada održana je pored spomenika Tomaševiću, na Trgu Bate Bulića, u centru grada. Dragutin Tomašević, vrhunski gimnastičar i atletičar, desetostruki šampion Kraljevine Srbije i član viteškog društva „Dušan Silni“, na Olimpijadi u Stokholmu zauzeo je 37. mesto, u konkurenciji 62 takmičara iz celog sveta. Planirao je da učestvuje i na narednoj Olimpijadi, 1916. godine, u Berlinu, ali ga je u tome omeo Prvi svetski rat. Kao narednik srpske vojske, mobilisan je oktobra 1915. godine i ubrzo poginuo, na brdu Bubanj kod Požarevca.
Pokopan je u svom rodnom selu, sa sportskim trofejima, u porodičnoj grobnici sa natpisom „Sahranili su ga njegova majka i njegova hrabrost“. Posle pogibije, lekari su utvrdili da je Tomašević imao dva srca, jedno normalne veličine i jedno manje, „rezervno“. Ovaj proslavljeni atletičar rođen je u trgovačkoj porodici, sa još dva brata i dve sestre. Sa 19 godina trkao se sa vozom, tadašnjim „ćirom“, na relaciji Požarevac-Petrovac i, posle pretrčanih 40 kilometara, prvi je stigao u stanicu. U Beograd se preselio 1905. godine i zaposlio kao trgovac, živeći kao samac, jer se nije ženio. U centru njegovog rodnog sela, u kome danas nema nijednog Tomaševića, u znak sećanja jedan od sestrića podigao mu je spomen-česmu.
Kako je kod kuće ostao Nastić
Osim Tomaševića i Miloševića, u Švedsku je trebalo da krene i drugoplasirani na kvalifikacijama za maraton, Živko Nastić, poljoprivrednik iz Žarkova, ali ga je kralj Petar Prvi eliminisao, uz opasku da je seljak i da kao takav neće moći da se snađe i zastupa svoju zemlju. Na samoj olimpijadi, naš takmičar na 100 metara, Dušan Milošević, stigao je treći, ali se potom onesvestio jer je, prema nekim tvrdnjama, bio otrovan arsenikom.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici, ali i na X nalogu. Pretplatite se na PDF izdanje lista Danas.
