Ponos Srbije

Takođe, 2012. bila je druga u Evropi, a godinu dana ranije i treća na svetu. Kolekciji medalja dodala je i zlato sa klupskog EP i bronze sa SP za juniore i studente, a zanimljivo je da je prvu zlatnu medalju osvojila sa 12 godina baš na rođendan starije sestre Jovane.

Milica je rođena 6. decembra 1991. godine u Beogradu, a najveći deo detinjstva provela je u centru Beograda. Sa sestrom je provodila dane u parkovima na Cvetnom trgu i Tašmajdanu, dok su joj najradosnija sećanja vezana za piknike sa bakom. Otac Predrag je karijeru završio nakon preloma noge dok je nastupao za Grafičar, a zbog infarkta koji je preživeo pre nekoliko godina uopšte ne gleda ćerkine borbe. Najčešće sedi u drugoj sobi i sluša reakcije ostalih ukućana ili odmara na čamcu, pa tek sutradan sazna šta se dogodilo. Majka Vesna se nikada nije bavila sportom, dok je sestra nekoliko godina trenirala odbojku. Milica se najpre odlučila za košarku, potom plivanje pa čak i folklor, ali je u petom razredu definitivno izabrala tekvondo.

Nakon završene Osnovne škole „Vladislav Ribnikar“ i Farmaceutsko-fizioterapeutske srednje škole upisala je Fakultet za kulturu i medije na Megatrend univerzitetu zbog čega bi po okončanju karijere više volela da se bavi sportskim novinarstvom nego li da bude kraj fizioterapeutskog stola. Kada ima slobodnog vremena, voli da se opusti uz koju čašicu vina u kafani, a obavezno naručuje pesme Harisa Džinovića i Džeja Ramadanovskog. U privatnoj „režiji“ sluša haus muziku, a omiljeni hit joj je „Louder“. Neretko ode i na koju partiju bilijara, mada sa prijateljima uživa i u društvenoj igri „Ne ljuti se, čoveče“.

Nakon osvajanja zlatne medalje na Igrama u Londonu doneta je odluka da joj se dodeli stan na korišćenje, što je i učinjeno marta prošle godine. Ona se tada iz centra Beograda preselila u naselje Stepa Stepanović.