Sporo prevazilaženje raskida na Halkidonskom saboru

Ostavite komentar Odustani od odgovora

1. Pokusaji uspostavljanja jedinstva pravoslavne crkve i drevnoistočnih crkava u V,VI i VII veku…(?)… Odmah se namece pitanje: sta je o tom mislila katolicka crkva u V,VI i VII veku?

   1. U V, VI, I VII veku još nije bilo podele unutar crkve na istočnu i zapadnu katoličku crkvu. Inače reč „katolik“ znači hrišćanin…
      Toliko.

2. U V, VI, I VII veku još nije bilo podele unutar crkve na istočnu i zapadnu katoličku crkvu. Inače reč „katolik“ znači hrišćanin…
   Toliko.
   Uzgred svi pozdravi za ‘kontrolore’.

3. Istocne crkve su se usled dogmatskih razlika i politickih prilika ranije odvojile; rani srednji vek je pored pape i carigradskog patrijarha imao jos trojicu hriscanskih vodja na istoku koji su formalno bili ravnopravni, ustvari se boreci za supremaciju Buduci izolovane na rubu hriscanstva, kao u Siriji i Egiptu, lakse je bilo suzbiti njihov uticaj i u slucaju Arapa ukoreniti na tim teritorijama islam. Jermenija je nesto drugacija, prvo zbog izdignutog reljefa i zato sto je izvan glavnih puteva. Nakon pada Vizantije, nejedinstvo na istoku predstavlja glavni kamen spoticanja tamosnjih hriscana. Inace catholicos potice iz grckog, koji u Vizantiji postaje dominantan jezik u 7. veku; oznacava bavljenje univerzumom tj. univerzalnost vere ili cak najvisu versku titulu kod istocnih crkava, tek kasnije u smislu u kome ga mi danas znamo.