"Student" – prisećanje na rasadnik ideja i talenata

Veterani ovog lista, Mirko Miloradović, Nebojša Dragosavac, Aleksandar Baljak, Branka Otašević, Ljubomir Kljakić, Slobodan Ivkov i Jelena Petković govorili su o različitim razdobljima i političkim prilikama kroz koje je „Student“ opstao. Oni su obeležavanje ovog jubileja otpočeli juče polaganjem venca na bistu Ive Lole Ribara, osnivača „Studenta“, na Kalemegdanu. Branka Otašević istakla je da su na taj način želeli da pokažu važnost negovanja tradicije i kulture sećanja.

Na okupljanju ovog međugeneracijskog kolegijuma prikazan je i video materijal koji bliže opisuje prilike u kojima je list nastao a jedan od urednika iz posleratnog perioda, Mirko Miloradović, govorio je o pritiscima koje je redakcija proživljavala tokom 60-ih godina prošlog veka, ističući aktivnosti ovog lista tokom 1968. godine koja je obeležena protestima studenata.

– Usred te svetske pobune, ovde je održan čak i jedan plenum Univerzitetskog komiteta partije gde sam ja bio glavna ličnost za osuđivanje zbog ideja o kojima smo pisali. Čak je iz omladine Centralnog komiteta došao nalog da „Student“ prekine sa kritičkim stavovima o društvu i Univerzitetu – ističe Miloradović.

 Nebojša Dragosavac prisetio se atmosfere ravnopravnosti, demokratskog ophođenja i otvorenosti koju je osetio pri dolasku u redakciju lista. Branka Otašević, jedna od članica kolegijuma te 1968. godine svedoči da je duh revolucionarnih promena potekao upravo iz „Studenta“, kao i da se u tekstovima izdanja iz te godine predoseća vreme bure i protesta.

 – To je vreme u kome ćemo dosta smelo pustiti svoj glas. Ključni momenat u pripremanju dešavanja koja su usledila bio je uvodnik našeg glavnog urednika Đorđa Vukovića, koji je počeo rečenicom „Da li studenti pripremaju još nešto sem ispita“ – navodi Otašević.

Aleksandar Baljak čitao je odabrane aforizme, objavljene tokom 80 godina postojanja lista, koji su predstavljali jedinstvenu kritiku vlasti, a kako Baljak objašnjava „u to vreme vlast je ovakav vid izražavanja posmatrala kao svojevrsnu jeres“.