Foto: Pixabay/PicographyŠumski rasadnici u Vojvodini ne mogu da proizvedu dovoljan broj kvalitetnih, raznovrsnih, ekološki vrednih sadnica za značajnija pošumljavanja potrebno severnom delu Srbije.
Do ovih podataka došla su istraživanjem vojvođanska ekološka udruženja, okupljena u mrežu „Pošumimo Vojvodinu“.
Kako navode, na području Vojvodine ima 40 rasadnika a rasadnička proizvodnja obavlja se na oko 190 hektara ukupno. Od toga 160 hektara imaju rasadnici JP „Vojvodinašume“ gde je najveći udeo šumski sadni materijal, dok se manji deo odnosi na ukrasno drveće i žbunje. Najveći broj matičnjaka su topole i vrbe.
Bez proizvodnje raznovrsnih i podneblju dobro prilagođenih vrsta drveća nije moguće postići raznovrsnost biološkog sastava šuma i povećati njihov kvalitet, smatra Ljilja Davidov iz Pokreta gorana Sombora, koji su članovi mreže “Pošumimo Vojvodinu”.
“Prostornim planom je u prethodnoj deceniji predviđeno da se u Vojvodini godišnje podigne 1200 hektara novih šuma i 800 kilometara zaštitnih pojaseva. Čak i da su pronađene parcele, rešeni imovinski odnosi i obezbeđena sredstva, ovakav plan ne bi se mogao ostvariti jer rasadnici nemaju kapaciteta da proizvedu dovoljno raznovrsnih sadnica onim vrstama koje su domaće i čija se proizvodnja gotovo ugasila”, kaže Ljilja Davidov.
Prema njenim rečima, izvori reproduktivnog materijala, poput matičnjaka, sastojina ili plantaža nemaju autohtonog drveća poput jove, domaćih vrba i topola, graba, veza, klena, žešlje, lipe, divljih voćkarica, lužnjaka.
Zapravo se najviše za pošumljavanje koristi polazni materijal poznatog porekla, a po Zakonu o reproduktivnom materijalu šumskog drveća, ovaj materijal može da se koristiti samo u nedostatku selekcionisanog, kvalifikovanog i testiranog reproduktivnog materijala i kod povećanog obima pošumljavanja.
“Podaci do kojih smo došli u istraživanju upućuju da je smanjen kvalitet sadnica koje se trenutno proizvode. Iako zakon predviđa 52 vrste šumskog drveća, u vojvođanskim rasadnicima proizvodi se samo 8 vrsta, što proizvodnju čini prilično neraznovrsnom. Još je nepovoljnije to što najveći procenat čini proizvodnja alohtonih, u ekološkom smislu manje vrednih vrsta, poput hibrida topole i bagrema, sibirskog bresta i vrbe”, kaže Ljilja Davidov.
Više vesti iz ovog grada čitajte na posebnom linku
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici, ali i na X nalogu. Pretplatite se na PDF izdanje lista Danas.
