Više od 200 muškaraca, civila nesrpske nacionalnosti, koji su bili zatočeni u logorima u opštini Prijedor, ukrcano je u dva autobusa pod izgovorom razmene.
Odvedeni su na Korićanske stijene, u blizini planine Vlašić. Bio je 21. avgust 1992. godine.
Kada su se autobusi zaustavili, pripadnici Interventnog voda prijedorske policije naredili su ljudima iz autobusa da izađu.
Potom su ih pod pratnjom sproveli do kraja puta gde su im naredili da kleknu.
Pucali su im u leđa. Njihova tela padala su u provaliju duboku oko 300 metara.
Oni koji nisu upali u ponor, gurnuti su. Da bi bili sigurni da su sve ubili, pripadnici srpskih snaga pucali su odozgo i bacali bombe.
Ovaj monstruozni zločin preživelo je samo 12 muškaraca. Njihova svedočenja su doprinela da se čuje istina i da se zločinci privedu pravdi.
Nakon streljanja, tela su prenošena, te veliki broj posmrtnih ostataka još nije ekshumiran.
Muharemu Elezoviću su na Korićanskim stijenama ubijena dva sina, brat i bratov sin, kao i drugi pripadnici uže familije.
Pronađena je samo jedna vilica njegovih sinova, ali nije utvrđeno kojem sinu pripada.
Za ovaj zločin su pred Haškim tribunalom i Sudom BiH osuđeni Darko Mrđa (17 godina zatvora), Damir Ivanković (priznao krivicu i osuđen na 14 godina zatvora), Dušan Janković (21 godina zatvora), Gordan Đurić (priznao krivicu i osuđen na osam godina zatvora), Ljubiša Četić (13 godina zatvora), Marinko Ljepoja (23 godine zatvora), Milorad Škrbić (21 godina zatvora), Radoslav Knežević (23 godine zatvora), Saša Zečević (23 godine zatvora), Zoran Babić (22 godine zatvora) i Željko Stojnić (15 godina zatvora).
Simo Drljača, nekadašnji načelnik Stanice javne bezbednosti Prijedor, stradao je prilikom pokušaja hapšenja 1997. godine.
„Ispred sebe sam video mrtve ljude“
Midhet Mujkanović je preživeo masakr na Korićanskim stijenama. Pred Haškim tribunalom je 2003. godine u predmetu protiv Darka Mrđe ispričao da se ne seća da li je gurnut ili je instinktivno skočio u provaliju. „Ja sam zaplovio dole u tu provaliju… Čuo sam ljude koji su počeli da plaču, oni su pucali odozgo, čak su i bombe bacali… Ispred sebe sam video mrtve ljude, to je bila jedina šansa, onda sam uzeo čoveka, pokrio se, ljudskim tijelom se zaklonio i pokušao puziti do te stijene“, rekao je između ostalog Mujkanović.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici, ali i na X nalogu. Pretplatite se na PDF izdanje lista Danas.