Slepi šahisti dobili presudu u svoju korist protiv države Srbije koju su podneli Evropskom sudu za ljudska prava

Šahisti Branko Negovanović, Sretko Avram, Živa Markov i Dragoljub Baretić tužili su Srbiju zbog diskriminacije prilikom dodele nacionalnih priznanja za osvajače medalja.

U tužbi na sajtu suda navodi se da su četvorica podnosioca slepi šahisti i državljani Srbije, koji su u periodu od 1961. do 1992. godine osvojili niz medalja za Jugoslaviju, posebno na Šahovskoj olimpijadi slepih i slabovidih, kao deo nacionalnog tima.

Oni su se žalili da su ih srpske vlasti diskriminisale tako što su im uskraćene određene finansijske nagrade predviđene Uredbom o priznanjima i nagradama za sportska dostignuća iz 2006. godine, odnosno doživotna mesečna novčana naknada kao i jednokratna novčana isplata.

Za razliku od svih ostalih sportista i šahista, uključujući one koji vide ili druge sportiste ili igrače sa hendikepom, koji su osvojili slična međunarodna priznanja, nisu dobili svoje nadoknade.

Njihove tužbe za diskriminaciju su odbacili domaći sudovi.

Domaći zakon predviđao je da samo šahisti koji su osvojili medalje na Šahovskoj olimpijadi, inače organizovanoj samo za šahiste koji vide, imaju pravo na određene finansijske nagrade, čime su faktički diskvalifikovani svi ostali šahisti uključujući i one koji su osvojili svoje medalje na Šahovskoj olimpijadi za slepe i slabovide.

Sud u Strazburu je zaključio je da su se slepi šahisti koji su osvojili medalje na Šahovskoj olimpijadi za slepe i slabovide i videći šahisti koji su osvojili medalje na Šahovskoj olimpijadi morali posmatrati kao dve grupe lica koja se bave istom delatnošću i čiji su članovi stekli neka od najviših međunarodnih priznanja.

Vlada mora svakom podnosiocu tužbe da isplati nastalu i sve buduće finansijske beneficije ili nagrade na koje bi imao pravo da je bio vidoviti šahista koji je za Jugoslaviju osvojio relevantnu medalju na šahovskoj olimpijadi za videće šahiste.