Uginule životinje, otpad i plastika zagađuju reku i obale

Uprkos stalnoj kontroli Komunalne inspekcije opštine Pirot koja pokušava da stane na put zagađivačima ove reke, njenog priobalja i pritoka, divlje deponije stalno niču i sve više uzimaju maha.

Šef Odseka za komunalne poslove u SO Pirot Bojan Pešićkaže da je komunalna opštinska inspekcija više puta do sada reagovala po prijavama građana i ribolovaca.

– Prošle godine je bilo desetak prijava.Nailazili smo na uginule leševe domaćih životinja bačenih u reku, otpad iz sela ali i iz grada na obali, građevinski materijal, šut, staru belu tehniku, … Kad utvrdimo ko je to učinio podnosimo krivične prijave, posebno kad je rečo leševima životinja, mada je to veoma teško ukoliko ne postoji evidencija o njima. One kojima uđemo u trag da prave te mini deponije nalažemo da to odmah uklone. Na području naše opštine uz tok Nišave ima najmanje tridesetak tih deponija koje zagađuju ne samo Nišavu nego i okolinu. Nišava je sve zagađenija – kaže Pešić.

Dugogodišnji ribolovac i član nedavno formiranog Sportsko-ribolovnog kluba ‘’Bistro’’ Dejan Glišićkaže da je poslednjih desetak godina otkako privreda ne radi manja zagađenost reke.

– Dužkorita Nišave, od Dimitrovgrada pa sve do Niša, njene obale su prenatrpane divljim deponijama. Njenoj zagađenosti dosta doprinosi i gradska deponija u Pirotu koja se nalazi na samoj obali. Uz to, i brojni izletnici i ribolovci ostavljaju velike količine ambalaže pa su obale načičkane plastičnim kesama. Često se dešava da naiđemo na raspadnute leševe životinja u Nišavi u atarima sela Poljska Ržana, Trnjana, Veliki Jovanovac, Krupac… Od smrada ne može da se priđe – kaže Glišić.

Šef Odeljenja za higijenu i humanu ekologiju u pirotskom Zavodu za javno zdravlje dr Zoran Stankovićkaže da ova ustanova obavlja kontrolu kvaliteta površinskih voda na području celog Okruga i to sa sedam mesta na Nišavi i sa jednog na Lužnici u Babušnici.

– Mesečno uzimamo uzorke vode. Interesantno je da je kvalitet rečnih voda bolji , odnosno prve je i druge klase iznad naseljenih mesta. Posle ulivanja otpadnih voda dolazi do degradacije i pogoršanja kvaliteta vode u Nišavi koja je treće ili četvrte klase. Takav kvalitet vode ugrožava biljni i životinjski svet u vodi. Do ovakvog pogoršanja naročito dolazi u vreme suša kada se remeti odnos između količine otpadnih voda i vode u reci, jer rečna voda nije u stanju da obavi samoprečišćavanje. Takav je slučaj sa Nišavom ispod Dimitrovgrada i kod ‘’Žukovskog mosta’’ nizvodno od Pirota. Posebno zabrinjava nehigijensko uklanjanje čvrstog otpada pored obala svih reka u Okrugu. Jedina pozitivna pojava je kad radi HE „Pirot’’onda u Nišavu ispušta vodu koja osvežava reku. Kod „Žukovskog mosta’’ u samoj blizini deponije voda u Nišavi je uvek zadnje, četvrte klase. Zagađene su i pritoke Nišave. U korita Lukavičke reke, Jerme, Rasničke i Kosturske reke, Bistrice i Gradašniče reke takođe se baca sve što ljudima smeta. Pored ovih pritoka Nišave, sva dosadašnja ispitivanja su pokazala da se reka Lužnica u Babušnici može svrstati u otpadne vode. Postrojenja za preradu otpadnih voda postoje u Dimitrovgradu i Beloj Palanci. Gradska kanalizacija u Pirotu se iznad „Žukovskog mosta’’ izliva u Nišavu. Otpadne vode iz industrije ili kanalizacione mreže se ne prečišćavaju. U Pirotu ne postoji sistem za prećišćavanje – kaže dr Stanković.

Sekretar Opštinske organizacije sportskih ribolovaca ‘’Pastrmka’’ Marjan Ćirićukazuje na problem nedostatka stočnog groblja, kao jednog od razloga što su reke u našem kraju zagađene.

– Osim što meštani sela u reku bacaju sve što im smeta u dvorištu, Nišava i njene pritoke se koriste i kao ‘’stočno groblje’’. Meštani sela pored Nišave iz septičkih jama izbacuju fekalije, što je prava katastrofa, posebno leti. Na celom njenom toku ima bezbroj deponija. U Dimitrovgradu postoji kolektor za prečišćavanje otpadnih voda, ali nizvodno od njega u Nišavu se uliva Lukavička reka, jedan veliki zagađivač- kaže Ćirić.

Nijedna otpadna voda se ne prečišćava

„Pirotska deponija, koja se nalazi na samoj obali Nišave nije higijenska. Ona ne ispunjava građevinske, tehničke i sanitarne minimume i predstavlja stalni epidemiološki rizik po zdravlje stanovništva i kvalitet podzemnih i površinskih voda. Mislim da se nigde u Srbiji deponija kao u Pirotu ne nalazi pored reke. Nijedna otpadna voda se ne prečišćava jer nema prečišćivača, a zakonska je obaveza da svi oni koji ispaštaju otpadne vode u reke da ih prečišćavaju do stepena koji neće narušavati kvalitet vode u reci“, kaže dr Zoran Stanković.