Kako su Sigal, Bjelogrlić i Okanović postali „borci“ u Ukrajini

Tako je krenula još jedna bespoštedna borba za pažnju gledalaca, uticaj na stavove, ali i za broj pregleda i “klikove” u kojoj je najviše stradala istina i objektivno informisanje. Svet koji poznajemo, kako stvarni tako i digitalni, našao se u do sada neviđenim okolnostima. Izveštavajući o istim dešavanjima, srpski mediji, u zavisnosti od uređivačke politike, apostrofiraju različite aspekte rata u Ukrajini, čime se svrstavaju i dolaze u opasnost da naruše svoj kredibilitet, ukoliko su ga uopšte izgradili.

Konzumenti medijskih sadržaja u Srbiji nemaju mnogo mogućnosti da se dođu do realne slike o dešavanjima u Ukrajini, posebno zbog apsolutne dominacije tabloida koji nisu imali nikakvu dilemu svrstavajući se u deo propagandne mašinerije“bratske Rusije”, veličajući moć i ciljeve Vladimira Putina, uobičajeno bombastičnim naslovima. Ako je Aleksandar Vučić bio prinuđen da balansira, tabloidi koji su mu tradicionalno verni sada ne prate “umerene”stavove predsednika.

U erupciji informacija s obe strane, a u zemlji gde se slabo veruje medijima, građani biraju one koji više povlađuju njihovim stavovima. Ipak, i ako nema neopredeljenih to je uglavnom posledica sopstvenog razumevanja situacije, koje mediji tek podupiru, pa je stvoren prostor za nove podele u zemlji zvanično “najnesložnijeg naroda na svetu”. Antagonizam koji je ovde uvek nalazio plodno tlo se među građanima Srbije razvio na dominantnim narativima koji slede ideološke matrice od hladnoratovke podele sveta, religije, identifikacije, univerzalne pravde, humanosti, ekonomske i kulturne dominacije, pa sve do “karme”.

U nastojanju da se podupru ubeđenja neselektivno se koriste informacije koje često ne služe da se donesuzaključci i prikupe činjenice nego da se potvrdi “da smo na pravoj strani”. Zahvaljujući rastu digitalnog medijskog pejzaža svaki korisnik društvenih mreža može da postane “urednik” sadržaja i u toj poplavi informacija stvara haos u kojem je teško razlikovati laž od istine. Tokom vanrednih stanja, protesta i oružanih sukoba uobičajeno je da se manipuliše činjenicama i dele stari ili lažni snimci, a sadašnji nivo brzine i moći Interneta, uz veliko nepoverenje u sposobnost institucija, pruža priliku i prostor za ekspaniziju detinformacija. Oni koji su “najviše u pravu” svoja uverenja bespoštedno dele na društvenim mrežama, vatreno polemišu i ulaze u rasprave u kojima se reči ne biraju naročito pažljivo.

Nisu samo korisnici društvenih mreža kod nas toliko hrabri i“obavešteni”. Širom sveta paralelno se vodi rat na Internetu. U zavisnosti od toga za koga “navijaju” u sukobu i srpski korisnici društvenih mreža podelili su na hiljade objava koje su lažne, ali one i dalje kruže, zaživele su, i često se usvajaju se kao istinite. Među klipovima sa najviše pregleda izdvojilo se“demistifikovanje” ukrajinske tragedije, jer se jedan od brojnih leševa na snimku iza reportera pomera, što je deliocima vesti dokaz da su žrtve“izmišljotina zapadnih medija”. Reč je o zloupotrebi perfomansa ekološke organizacije koje je održan u Beču pre nekoliko godina.

Imali smo prilike da vidimo i kako se veliki broj ruskih padobranaca spušta u blizini Harkova, što je, inače, snimak vojne vežbe iz 2018. godine, ali je taj video-klip verovatno deo publike obradovao, a deo rastužio. Još jače emocije je izazvala fotografija mladog ukrajinskog oca koji se oprašta od ćerke, što je, zapravo, ruski otac koji prati svoju porodicu.

Majica ukrajinskog predsednika Zelenskog je postala poznata širom sveta, jer su “stručnjaci sa mreža” uočili gvozdeni krst kao dokaz da je on “nacista”, da bi zvaničnici Ukrajine naveli da je to oficijelni simbol koje koriste oružane snage ove zemlje još od 2009. godine. Vest da je naš državljanin Stiven Sigal, kao pripadnik ruskih specijalaca stigao do Kijeva, neki su dočekali sa oduševljenjem, a druge je duboko razočarala. Ipak, ovaj čuveni glumac je, nimalo militantan, čak ni jasno opredeljen, demantovao taj spin i poručio “da voli oba naroda i svim srcem želi mir”.

Filmska industrija se često zloupotrebljava u ovom ratu informacijama, pa se pojavljuju snimci sa “making of” filmova gde se statisti šalju u juriš ili šminker nanosi lažnu krv glumcu, što se koristi kao “razotrikivanje” slika o stradanju civila ili krvavim glavama, jer objašnjava kako je “došlo” do dramatičnih slika i da je rat samo set na kojem se spremaju lažne vesti. U aktuelnoj podeli uloga našao se i naš glumac Dragan Bjelogrlić, kao “ruski vojnik koji pije pivo posle paljenja ukrajinske kuće”, što je, inače, kadar iz poznatog filma “Lepa sela lepo gore”, a lice njegovog kolege Nenada Okanovića je putem društvenih mreža „otputovalo“ u svet sa opisom: “ukrajinski vojnik koji je srušio most, a zatim herojski poginuo”.

Izvor: Demostat