Ni Milo ni SPC, nego socijalna borba

… čiji se potpisnici zalažu za unutarcrnogorski dijalog po tom pitanju, pojavio se i četvrti apel čiji su autori pripadnici antikapitalističke levice sa prostora bivše Jugoslavije a koji narodu poručuju da se ne stavlja ni na jednu od dve sukobljene strane već se ujedini u borbi za socijalnu pravdu.

„Poruka boraca i borkinja za socijalističku budućnost svih zemalja Balkana, Evrope i sveta, javnosti bivših jugoslovenskih republika“, kako se taj apel zvanično naziva, je da njeni potpisnici „sa indignacijom odbacuju fingirane političke borbe buržoaskih magnata“ te da sukob u Crnoj Gori vezan za donošenje spornog Zakona o veroispovesti posmatraju kao „medijski rat koji vode frakcije tranzicione buržoazije“ i da u tom sukobljavanju narod ne treba da podrži ni vlast Mila Đukanovića ni opoziciju okupljenu oko Srpske pravoslavne crkve u Crnoj Gori.

„Iako ogromna većina stanovništva želi da se ostvari i napreduje mirnim životom i radom, i da na maksimalno racionalan način doprinosi svom ličnom, kao i razvoju manjih i većih zajednica sa kojima je politički, ekonomski i kulturno povezana, nezajažljivi parcijalni i posebni apetiti i interesi i iz njih neprekidno rastući konflikti buržoaskih frakcija, jednostavno ne dozvoljavaju ovakav razvoj i organizaciju pojedinaca-ki, zajednica, država i društava. Takav razvoj je konceptualno i interesno suprotstavljen njihovom razvoju kao vladajućih slojeva, zbog čega uvlače opravdano uplašene i dezorijentisane delove stanovništva u iracionalna i lako kontrolisana i upotrebljiva stanja neprijateljstva, nesigurnosti i u krajnjem slučaju dirigovane paranoje i mržnje. U takvoj situaciji čini se krajnje potrebnim da se odlučno i sa indignacijom odbace fingirane političke borbe buržoaskih magnata“, poručuju u svojoj poruci pripadnici takozvane radikalne levice koja se zalaže za promenu društvenog sistema u kome živimo.

Svakako najzvučnije ime među 75 levičara koji su dosad potpisali apel koji je i dalje otvoren za potpisivanje je Katarina Peović, čelnica Radničke fronte i predsednička kandidatkinja na nedavnim izborima u Hrvatskoj.

Između ostalih tu su i istaknuti kulturni radnik Nebojša Milikić, politikolog Dragomir Olujić Oluja, lingvista Mate Kapović, umetnica Noa Treister, teoretičar politike i kulture Gal Kirn, književnica Maja Solar, glumica Sanja Krsmanović Tasić, književnik Nenad Glišić, pozorišna pedagoginja Svetlana Ivanov i tako dalje.

Interesantno je da se među potpisnicima ovog apela, bar dosad, nije našlo ime Jove Bakića, jednog od inicijatora osnivanja nove levičarske partije u Srbiji čiji se kongres uskoro očekuje.

Kada je pak reč o marksističkim političkim organizacijama u Srbiji one su uglavnom bile neme na događanja u Crnoj Gori. Ipak, pojedine su se pak tim povodom oglasile.

Na Fejsbuk profilu Marksa 21 se navodi da „zaoštravanje odnosa između Srbije i Crne Gore, usled masovnih protesta zbog usvajanja Zakona o slobodi veroispovesti, omogućava i Beogradu i Podgorici da učvrste svoje antiradničke i proinvestitorske politike, jer im omogućava da se svom biračkom telu predstavljaju kao faktori u „očuvanju mira“, koji pritom sami urušavaju“.

Nova komunistička partija Jugoslavije je naglasila da „iako u potpunosti odbacuje i osuđuje reakcionarne stavove rukovodstva Srpske pravoslavne crkve po brojnim pitanjima kao što su pokušaj rehabilitacije poraženih kvislinških četničkih i monarhističkih snaga iz Drugog svetskog rata, negiranja prava na abortus, odnos prema ženama, NKPJ ističe da to ne daje za pravo buržoaskom režimu Mila Đukanovića da diskriminiše i uskraćuje verska prava njenim pripadnicima u Crnoj Gori.

Ta partija poručuje pripadnicima SPC koji protestuju u Crnoj Gori da se protiv kršenja njihovih verskih prava neće izboriti sledeći pogrešan kurs partija koje baštine četništvo i velikosrpski nacionalizam već da treba da se ujedine sa svim obespravljenim slojevima Crne Gore u borbi za socijalna prava“.

Organizacija Komunisti Srbije je pak ocenila da je nedopustivo da se vlast u Srbiji meša u donošenje Zakona o slobodi veroispovesti u Crnoj Gori.

„Neslaganja po navedenom pitanju treba da reše u međusobnom dijalogu Vlada Crne Gore i verske zajednice u Crnoj Gori, koje imaju primedbu na isti“, smatraju Komunisti Srbije.