Pacoli: Ispitati delovanje Krasnoščekova

Ostavite komentar Odustani od odgovora

1. Nije stvoreno opšte pravilo običajnog prava u vezi sa pravnim položajem medjunarodnih službenika.
   Reč je o „organizmima“ osnovanih medjunarodnim sporazumima, užeg ili šireg kruga država.
   Za države koje ne učestvuju u tim ugovorima, ne postoji nikakav interes da medjunarodnim službenicima priznaju odredjene povlastice.
   Za države potpisnice(učesnice), obično vredi odnosni medjunarodni ugovor u kojem se uredjuje ili bi se morao urediti taj položaj.

   Dakle, položaj medjunarodnih službenika zasniva se na ugovornom pravu i to za svaku organizaciju ili ustanovu izrekom treba urediti. Zbog toga medjunarodni službenici imaju u svakoj državi samo ona prava odnosno povlastice na koje je ta država pristala pristupanjem odredjenom ugovoru.
   Prema čl.105. st.2. Povelje OUN, predstavnici država članica i službenici OUN uživaju povlastice i izuzeća koja su im potrebna za nezavisno obavljanje funkcija u vezi sa OUN.
   Potanko su temeljne odredbe razredjene u dvema konvencijama:
   1. Konvencija od 13.02.1946.godine u vezi sa povlasticama i izuzećima OUN.
   2. Konvencija od 21.11.1947.godine u vezi sa povlasticama i izuzećima specijalizovanih ustanova.
   Obe Konvencije propisuju da generalni sekretar odnosno „analogni organ“svake od specijalizovnih ustanova odredjuje krug službenika na koje se primenjuju povlastice i u obavezi je da sopšti njihov popis vladama stranaka potpisnica. Povlastice su naravno date, ne u korist medjunarodnih službenika in personam već u korist Ujedinjenih nacija.
   Diplomatske povlastice su medjutim – šta drugo.
   Pacoli bi, saobrazno mestu na kom se nalazi, ove elementarne stvari morao (sa)znati.