Zoran Čvorović: Vučić se navodno brine o SPC, a zapravo podriva Amfilohija

Čvorović je naveo i da predsednik Srbije Aleksandar Vučić iskazuje navodnu brigu za očuvanje jedinstva SPC, a zapravo podriva mitropolita crnogorsko primorskog Amfilohija.

„Kako se u postupku donošenja ili menjanja Zakona o slobodi veroispoveti SPC ne pojavljuje kao ugovorna strana, pošto je zakon isključivo izraz državnog suvereniteta, onda ni episkopima SPC sa teritorije Crne Gore za razgovor o izmenama ovog Zakona ne bi bilo neophodno posebno ovlašćenje Svetog arhijerejskog Sabora“, rekao je za agenciju Beta Čvorović, koji je javnosti poznat i kao autor knjige „Pravo i Pravoslavlje“.

Međutim, kako je naveo, „iz ugla sabornog ustrojstva pravoslavne crkve, svaki dogovor i odluka u okviru Sabora dokaz su jedinstva srpskog episkopata, sa kojim bi i pozicija pojedinih episkopa u pregovorima sa svetovnim vlastima bila jača, a ne slabija“.

Čvorović je rekao i da ne vidi razlog da bilo koji episkop SPC iz Crne Gore, pa i mitropolit Amfilohije, razgovara sa predstavnicima Vlade Crne Gore o bilo čemu, „sve dok ne bude u celini stavljen van snage protivustavni i protipravni“ Zakon o slobodi veroispovesti, kako se ovim razgovorima „ne bi na bilo koji način dao legitimitet tom protivpravnom zakonu“.

Prema rečima Čvorovića, crnogorska vlast želi da oslabi vezu između mitropolije crnogorsko-primorske SPC i Srpske patrijaršije, kako bi jednog dana od nje, a „ne od minorne Dedeićeve sekte, formirala, najpre, autonomnu a potom autokefalnu crnogorsku pravoslavnu crkvu“.

Čvorović je rekao da crnogorski premijer Duško Marković zato insistira na tome da jedini sagovornik Vladi Crne Gore može da bude Mitropolija crnogorsko primorska, istovremeno ignorišući činjenicu da teritoriju Crne Gore pokrivaju još tri eparhije SPC, čiji episkopi imaju isti crkvenopravni rang kao i mitropolit.

Potpuno drugačije stoje stvari sa pregovaračkim ovlašćenjima episkopa SPC sa teritorije Crne Gore kada se radi o zaključenju temeljnog ugovora kojim bi SPC sporazumno uredila odnose sa državom Crnom Gorom, nego što je to slučaj kod razgovora o Zakonu o slobodi veroispovesti.

„Episkopima SPC, čije eparhije se nalaze na teritoriji Crne Gore, za razgovore sa Vladom Crne Gore o temeljnom ugovoru bilo bi neophodno specijalno punomoćje Svetog arhijerejskog Sabora SPC, jer pitanja koja treba da reguliše ovaj ugovor prevazilaze kanonsku i teritorijalnu nadležnost jednog episkopa“, naveo je Čvorović.

„Pošto je pitanje statusa Srpske crkve u Crnoj Gori presudno za očuvanje jedinstva SPC i srpskog naroda u budućnosti“, precizirao je Čvorović, „o predlogu teksta temeljnog ugovora morao bi da se izjasni Sveti arhijerejski sabor SPC kao njena najviša crkveno-zakonodavna vlast“.

On je naveo da bi tekst ugovora usaglašen između Sabora SPC i Vlade Crne Gore, mogli da potpišu zajedno svi episkopi četiri eparhije koje pokrivaju teritoriju Crne Gore, ali po specijalnom punomoćju Sabora.

Na osnovu takvog punomoćja, temeljni ugovor bi mogli da potpišu i mitropolit Amfilohije, kao najstariji od ovih episkopa po hirotoniji, ili patrijarh srpski, koji, iako samo prvi među jednakima, po Ustavu SPC predstavlja Srpsku crkvu pred drugim autokefalnim crkvama, a po analogiji i pred državama.

U svakom slučaju, naveo je Čvorović, u eventualnom temeljnom ugovoru sa Republikom Crnom Gorom, druga ugovorna strana morala bi izričito da bude navedena SPC kao jedinstveni pravni subjekt, koji u Crnoj Gori deluje preko svojih eparhija.

Čvorović je ocenio da predsednik Srbije Aleksandar Vučić „iskazuje navodu brigu za očuvanje jedinstva Srpske crkve, dok istovremeno ne izvršava svoju ustavnu obavezu da čuva teritorijalno jedinstvo Srbije na Kosovu i Metohiji“.

„Zloupotrebljavajući iskušenje pred kojim se našla SPC, suočena sa pokušajima Đukanovićevog režima da razbije njeno kanonsko jedinstvo, Vučić u interesu Đukanovića podriva autoritet mitropolita Amfilohija i time pokušava da napravi razdor u srpskom pokretu u Crnoj Gori“, naglasio je Čvorović.