Srpska pravoslavna crkva danas slavi Vavedenje

Vavedenje, ili kako ga još zovu Sveta Prečista ili Ženska Bogorodica je crveno slovo u pravoslavnom crkvenom kalendaru.

Spada među 12 najvećih hrišćanskih praznika. Pretpostavlja se da se ovaj crkveni praznik praznuje od četvrtog veka, ali pisani tragovi vode do osmog veka.

Slavi se kao uspomena na dan kada je Sveta Marija dovedena u hram i posvećena Bogu, u pratnji roditelja Joakima i Ane.

Po obećanju da će dete koje im Bog podari posvetiti njemu, sveti Joakim i Ana doveli su trogodišnju Mariju u jerusalimski hram.

Na ovaj dan Marija se zavetovala pred Bogom i ljudima, a u hramu je ostala do svoje dvanaeste godine.

Posle smrti roditelja, Devu Mariju su dali Josifu, njenom rođaku iz Nazareta.

U Josifovom domu Presveta Bogorodica Marija je i primila blagovest da će roditi Sina Božjeg.

Vavedenje je jedan od pet najvećih praznika posvećenih Presvetoj Bogorodici i krsna slava brojnih porodica u Srbiji. Reč je o posnoj slavi jer pada za vreme velikog Božićnog posta.

Slava je i srpskog manastira Hilandara na Svetoj Gori.

U Grčkoj se ovaj praznik proslavlja 21. novembra, kada žene koje se zovu Marija ili Despina slave svoj imendan.

Manastiri Vavedenje

Manastir Vavedenje Presvete Bogorodice, nalazi se u Beogradu na Senjaku, urbanom naselju opštine Savski venac. Temelji hrama su osvećeni 11. avgusta 1935, izgrađen je i osvećen 25. oktobra 1936. godine, kao metoh manastira Kuveždina u Sremu. Legenda koja govori o podizanju crkve, vezana je za san ktitorke Perside Milenković, koja je tri puta sanjala, da manastir treba sazidati, baš na tom mestu.
Za konak, građen istovremeno sa crkvom, pre dovršenja je rečeno da će služiti kao internat za obrazovanje pravoslavnih milosrdnih sestara, vaspitačica i negovateljica. Internat za seoske devojke je proradio 1938.

Još jedan manastir Vavedenje nalazi se u Ovčarsko-kablarskoj klisuri, na osam kilometara od Čačka. Prema turskim spisima, manastir se prvi put spominje 1528. godine.
Više puta je stradao,više puta je opustošen i obnavljan. Crkva je obnovljena 1930. godine, kada je crkva i osvećena. Po odluci crkvenih vlasti manastir od 1933. godine postaje parohijska crkva za obližnja sela. Po blagoslovu Episkopa Žičkog Vasilija 1975. godine manastir Vavedenje postaje ženski manastir.

Narodna verovanja i običaji
U selima Južnog Pomoravlja žene koje nisu mogle da ostanu u drugom stanju odlazile su u manastir Crkovnicu i tamo su provodile noć, verujući da će im molitve biti uslišene.

U takovskim selima bio je običaj da se posle službe u crkvi, svečano obučene i okićene cvećem okupe sve mlade koje su se te jeseni udale.

Još jedno od narodnih verovanja vezanih za Vavedenje je da ako na dan praznika pada kiša, pred ratarima je plodna godina. Sa druge strane, ako duva jak vetar ili je magla, godina će biti loša.