Nije retkost da se vlasnici pasa žale kako njihovi ljubimci jedu sve našta naiđu.
Kada se radi o ostacima hrane u kući ili na ulici, to predstavlja svojevrstan problem. Međutim, šta ako ljubimci jedu i gutaju nejestive stvari kao što su papir, parčići drveta, kamenje, komadi plastike, velike količine trave, sopstveni ili tuđi izmet, suvo lišće, čarape, olovke…? Po iskustvima vlasnika i veterinara, ovaj spisak je beskonačan, a problem nije nimalo naivan.
Radi se o poremećaju ishrane koji se ispoljava tako što se jedu nehranljive, ili bolje rečeno, nejestive stvari. Ljudi koji pate od ovog poremećaja jedu sve: plastelin, lepak, pesak, sapun, led, kosu, drvo… Pika se javlja i kod male dece između prve i druge godine života što se smatra razvojno prikladnim. Pojava je nešto zapaženija i kod trudnica, a smatra se da su uzročnici psihosocijalni stres, zanemarenost, gubitak bliske osobe, pa čak i nedostatak gvožđa ili cinka u organizmu.
Inače, naziv je dobio po latinskom nazivu svrake ( Pica pica ). Ova vrste ptice je poznata po tome što sakuplja razne predmete, pa se verovatno laičkim načinom povezivanja zaključilo da te stvari i jede iako su nejestive. Poremećaj se spominje već u 13 veku u latinskim i rimskim tekstovima. Međutim, kao medicinski problem prepoznat je tek od 1563. godine.
Postoji više naziva za specifične poremećaje u ishrani koji su vezani za to šta pacijent isključivo ili najviše voli da jede. Najpoznatiji su:
- – Geofagija – konzumacija gline, krede i/ili zemlje
- – Hialofagija – konzumacija stakla
- – Koprofagija – konzumacija izmeta
- – Papofagija – konzumacija ogromnih količina leda
- – Trihofagija – konzumacija vune i/ili kose
- – Ksilofagija – konzumacija papira i/ili drveta
Pika sindrom je prilično česta pojava kod pasa. Vlasnici koji imaju pse sa ovim poremećajem uglavnom se žale na naviku svojih ljubimaca da kompulzivno i u svakoj prilici jedu komade drveta, izmet, zemlju, kamenje i travu. Pika se najčešće javlja kod mladih pasa, oko 6 meseci starosti kada prerastu fazu istraživanja i upoznavanja okoline. Uzroci su najčešće psihološke prirode: anksioznost, nedovoljna fizička aktivnost, dosada i traženje pažnje vlasnika. Ponekad se radi i o zdravstvenim problemima kao što su nedostatak određenih hranjivih materija, anemija, prekomerno prisustvo parazita u probavnom sistemu ili neko metaboličko oboljenje.
Tekst preuzet sa portala Petface. net.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici, ali i na X nalogu. Pretplatite se na PDF izdanje lista Danas.