Sian, jedna od četiri istorijske prestonice Kine, čuven je po Armiji od terakote i najvećoj ljubavi u kineskoj istoriji, čiji su akteri bili car Hsuancong Tang i trideset četiri godine mlađa princeza, Jang Kvei Fei.
Ime princenzino uzeo sam iz naziva filma japanskog režisera Kendži Mizogučija, koji sam davno gledao u Kinoteci. Tada sam je upoznao, u liku legendarne Mačiko Kio. U Kini, ona se zove Jang Guifei.
Sian je bio početna tačka puta svile. Sa dva miliona stanovnika, bio je najveći grad svog vremena i kosmopolitski centar.
Poseban pečat gradu, koji se tada zvao Čangan, dala je dinastija Tang (618 – 907. godine), iza koje su ostala dva značajna spomenika – Velika i Mala pagoda divlje guske, izgrađene radi pohranjivanja budističkih spisa. Dinastija Ming je u četrnaestom veku grad okružila zidovima, i danas očuvanih u svojoj monumentalnosti – dugački su dvanaest kilometara, visoki dvanaest, a široki petnaest metara.
Od ove dinastije su i impresivne kule koje su čuvale gradsko zvono i gradski bubanj, za obaveštavanje građana o opasnosti i zalasku sunca. Dugačak spomenik posvećen je karavanima sa puta svile i Marku Polu, koji je Sian opisao kao „Plemeniti grad Kvedžanfu“.
Sian je u ravnici između planine Lišan, dela planinskog venca Ćinling, i reke Veihe, koja se nedaleko odatle uliva u Huanghe, čuvenu Žutu reku.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici, ali i na X nalogu. Pretplatite se na PDF izdanje lista Danas.