Kina ima više gradova od preko milion žitelja nego ostatak sveta i više članova komunističke partije nego Francuska stanovnika, te je potpuno logično da se ova ogromna zemlja može pohvaliti neprocenjivim kulturnoistorijskim nasleđem i brojnim uzbudljivim arheološkim nalazištima.
Jedno takvo blago iz kineske prošlosti nalazi se u blizini Šijana (nekada Čangana), drevne kineske prestonice smeštene u plodnoj centralnoj niziji poznatoj po proizvodnji žitarica i pamuka.
Šijan je bio glavni grad Kine preko 1.000 godina i veliki trgovački centar na Putu svile, a u doba dinastije Tang, u 10 veku nove ere, jedna od četiri najveće prestonice sveta, uz Rim, Atinu i Kairo.
I danas se u centru grada mogu videti mnogi izuzetni spomenici, kao što su zvonik i toranj za bubnjeve, moćne gradske zidine, pagode Velike i Male divlje guske, drevna džamija…
Ipak najpoznatiji i najveći spektakl za sve posetioce, predstavlja grobnica Prvog kineskog cara i njegova „armija od terakote“.
Mauzolej Ćin Ši Huanga, prvog kineskog cara, nalazi se tridesetak kilometara van grada u veštačkom brdu, a veličina zdanja i pretpostavljena raskoš koja se nalazila u njemu, daju nekropoli iz III veka pre nove ere ogroman značaj u naučnom i profanom svetu.
Imperator Ši Huang iz dinastije Ćin, stupio je na presto u 13 godini, a već sa 22 pokorio je sve rivalske porodice i tako uspostavio prvo feudalno carstvo u istoriji države.
Strogim metodama uveo je jednobraznost u kartografiji, mernom sistemu, državnim finansijama, pravnim procedurama i zakonima.
Tokom trajanja njegove vlasti širom Kine je iskopano 7.000 km vodenih i napravljeno isto toliko kopnenih puteva. Formirana je služba brze konjičke pošte 2.000 godina pre Poni Expresa i careva obznana ili poruka stizala je do najudaljenijih naselja u roku od dva dana.
Milion slobodnih Kineza bilo je angažovano za državne građevinske projekte, a za izgradnju svoje grobnice car je upotrebio 700 hiljada kažnjenika.
Knjiga „Beleške jednog istoričara“ iz 91. godine pre nove ere, tvrdi da su oni 37 godina gradili veličanstvenu građevinu, u kojoj se nalazila prostorija sa stotinu zlatnih sedišta za zvaničnike, gde su reke i jezera od žive predstavljali zemljin reljef, planete i zvezde bili napravljeni od neprocenjivih dragulja, zlata, srebra i bisera, a unutrašnjost bila osvetljena zlatnim lojanicama.
Da bi zaštitio tajne grobnice, car je naredio da se predradnici i inžinjeri zakopaju u njoj, a za poslugu u zagrobni život car je poveo sve sluškinje sa dvora koje nisu imale dece.
Vojsku nije mogao čitavu uništiti, te je naredio da mu se napravi nova, od gline, da bi ga štitila u zagrobnom svetu. Sasvim slučajno otkrivena 1974. godine, oko carevog mauzoleja počiva ogromna vojska od terakote od 7.500 ratnika, 89 kočija i preko 500 konja. Svaka figura je različita od ostalih u detalju, izrazu lica, frizuri, opremi ili položaju tela.
Jasno se mogu razlikovati pešaci, strelci, konjanici i oficirski kadar. U blizini ratnika je pronađena velika količina pravog bronzanog i gvozdenog oružja – koplja, mačevi, strele… U malom muzeju mogu se videti savršeno sačuvane bronzane kočije sa upregnutim konjima, verovatno namenjene imperatoru lično.
Autor je kreator dalekih putovanja u agenciji Odeon World Travel
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici, ali i na X nalogu. Pretplatite se na PDF izdanje lista Danas.