Na današnji dan pre 80 godina poginuo Boško Buha

Boško Buha rođen je 1926. godine u Gradini kod Virovitice, ali su ga nakon okupacije Jugoslavije ustaše proterale iz Slavonije i preselio se sa porodicom u Jadarsku Lešnicu.

Priča kaže da je Boško, već tada nemirno i živahno dete, burno reagovao na odvajanje od svojih konja kada ga je odgurnuo jedan ustaša i da ga je otac tada smirio.

Kako je slušao priče o partizanima i ustaničkim borbarma, već sa petnaest godina stupio je u Mačvanski partizanski odred i brzo postao poznat svima.

Brzo je učio da rukuje oružjem i baca bombe, učestvovao je u raznim akcijama i čak je bio zarobljen u Požegi, ali su on i drugovi brzo oslobođeni.

Bio je član Užičkog partizanskog odreda i iskazao veliku hrabrost tokom borbe u Krnjači kod Priboja i naknadno postao član Druge proleterske brigade.

Tu se pokazao kao dobar bombaš, koji se lako prikradao neprijatelju i uništavao bunkere, što su umela i druga deca, pa je njihova jedinica dobila nadimak „Partizanska artiljerija“.

Učestvovao je u oslobođenju Jajca u septembru 1942. kao jedan od ključnih boraca, a krajem godine izabran je kao jedan od delegata na Kongresu USAOJ.

Boško Buha je dobio poklone od Tita

Tokom govora morao je da se diže na prste kako bi se video iznad govornice, a započeo je rečima: „Ja ću da Vam pričam, drugovi, kako mi idemo na bunkere“.

Oduševio je sve, posebno Josipa Broza Tita, koji mu je čestitao, a prilikom narednog susreta, ponudio mu je cigarete za komesara bataljona i poklonio mu ručni sat i nalivpero.

Boško Buha nastavio je da učestvuje u mnogim ključnim bitkama, među kojima se ističu one na Neretvi i Sutjesci, kao i u zastavljanju nadiranja protivničkih snaga.

Njegova brigada borila se protiv ustaško-domobranskih saga, muslimanske milicije i četnika, a nakon juna 1943. godine poslata je na odmor u sela oko Živinica.

Nakon toga, uputili su se ka Sandžaku i Crnoj Gori i nakon oslobođenja mnogih gradova, mnogi borci postali su politički radnici na oslobođenoj teritoriji.

Uputio se od Pljevalja ka Prijepolju 27. septembra 1943. po sanitetski materijal zajedno sa doktorkom Sašom Božović, čije priče o Beogradu je vrlo rado slušao.

Kod sela Jabuka naišli su na četničku zasedu, u kojoj je doktorka bila zarobljena, a Boško Buha i Bogdan Radan su ubijeni.

Boško Buha je 20. decembra 1951. godine Ukazom Prezidijuma Narodne skupštine Federativne Narodne Republike Jugoslavije proglašen za narodnog heroja Jugoslavije.

Preko 60 ulica u Srbiji nosi njegovo ime, a tu je i nekoliko u zemlja bivše Jugoslavije, postoji nekoliko spomenika posvećeno njemu, a snimljeni su i film i TV serija o njegovom životu.