Sunce je manje nego što se mislilo, tvrde astronomi

U studiji koja je trenutno u fazi recenziranja i može se pronaći na platformi arXiv astrofizičari Masao Takata i Daglas Gof istraživali su Sunčevu unutrašnju dinamiku ispitivanjem zvučnih talasa zarobljenih u njegovoj vrućoj plazmi, poznatih kao p-modovi. Ti p-modovi nude sveobuhvatniji pogled na unutrašnjost Sunca u poređenju sa drugim oscilacijama zvučnih talasa, prenosi N1 BiH.

Novi model merenja radijusa Sunca

Da bi se razumeo značaj tog otkrića, Sunce se može zamisliti kao zvono koje neprestano vibrira, neprekidno uznemireno brojnim silama, proizvodeći bezbrojne oscilirajuće zvučne talase ili ‘modove’. Ti modovi uključuju p-modove, povezane s fluktuacijama pritiska i g-modove, koji se pomeraju gore-dole zbog gravitacije i koji se nazivaju f-modovi kada su bliže Sunčevoj površini.

Kako zvezde postaju gušće, pojavljuju se različiti načini koji opisuju njihove karakteristike. F-modovi su posebno korisni za proučavanje Sunčeve vruće plazme, dok su p-modovi ključni za razumevanje Sunčevih ‘sfernih harmonika’.

P-modovi potiču od fluktuacija pritiska unutar Sunčeve unutrašnjosti. Dok ti talasi putuju prema napolje i dosežu površinu Sunca, reflektuju se prema unutra i savijaju se dok prolaze kroz turbulentnu plazmu. Analizirajući velik broj tih oblika, naučnici mogu konstruisati detaljnu sliku Sunčeve strukture i ponašanja.

Prilagođavanje bi moglo biti složeno

Tradicionalno, referentni model Sunčevog seizmičkog radijusa zasniva se na f-modovima.

Međutim, neki astronomi tvrde da f-modovi nisu skroz pouzdani jer se ne protežu do ruba fotosfere Sunca. Umesto toga, čini se da su u interakciji s “fantomskom površinom”, objasnili su Takata i Gof.

P-modovi se smatraju pouzdanijima jer su manje pod uticajem magnetskih polja i turbulencije u gornjem graničnom sloju Sunčeve konvekcijske zone. Takata i Gof tvrde da bi pri određivanju radijusa Sunca putem seizmičkih merenja p-modovi trebalo da budu preferirani izbor.

Kako prenosi ZIMO, njihovi proračuni, bazirani isključivo na frekvencijama p-modova, pokazuju da je Sunčev fotosferski radijus nešto manji od konvencionalnog solarnog modela. Iako je razlika mala, ona ima značajne implikacije.

Astrofizičarka Emili Bransden, koja nije učestvovala u studiji, napomenula je da bi prilagođavanje tradicionalnog modela ovim otkrićima bilo složeno zbog mnoštva faktora koji su u igri.