Samo nekoliko dana pre nego što se na pariskom aerodromu Orli desio još jedan u nizu tragičnih incidenata koji su pogodili francusku prestonicu, u jeku aktuelnih protesta protiv policijskog nasilja, 16. marta 2017. godine, u Kulturnom centru Srbije u Parizu, otvorena je izložba radova vojvođanskih umetnika, pod nazivom „Nepodnošljiva lakoća tranzicije“.
Svakako da Pariz više nije isti nakon atentata na redakciju satiričnog lista Šarli Ebdo i terorističkih akcija iz novembra 2015. godine. No primetno je da pariski hedonizam ne posustaje. Niti strast za uživanjem kao vrhovni imperativ. Pariz je i dalje metafora za romantiku, dar za retoriku i konzumerizam. Ogromna gastronomsko-turističko-umetnička ponuda, kojoj se ovih martovskih dana pridružila i izložba vojvođanskih umetnika otvorena u Kulturnom centru Srbije, u neposrednoj blizini Centra Žorž Pompidu.
Autor izložbe, novosadski likovni kritičar Sava Stepanov, u selekciju je uvrstio radove umetnika koji su aktivno prisutni na srpskoj umetničkoj sceni: Igora Antića, vojvođanskog umetnika koji živi i stvara u Parizu, kao i radove autora iz Novog Sada, Vršca, Pančeva i Kikinde: Stevana Kojića, Dragana Vojvodića, Nataše Teofilović, Irene Kovač, Biljane Bakaluca, Gorana Despotovskog, Zvonka Santrača, Milana Jakšića i Željka Mandića.
Postavka koja u nazivu sadrži reminiscenciju na poznati roman Milana Kundere iz 1984. godine, tematizuje umetničke odgovore na različite socijalno-kulturološko-psihološko-tehnološke aspekte tranzicije u savremenom društvu. Reč je o umetnicima različitih generacija i različitih poetika koji koriste medije od skulpture, fotografije i digitalnih printova do umetničkih akcija, performansa, videa i kompjuterskih instalacija.
Izložba, koju je podržalo Ministarstvo kulture i informisanja Srbije, u Kulturnom centru Srbije se može pogledati do 22. aprila 2017. godine. A nakon nje neizostavno i ono što privilegija boravka u Parizu može da pruži: retrospektivu američkog umetnika Saja Tvomblija u susednom Boburu, izložbu „Vermer i majstori slikarstva“ u Luvru, „Mistični pejzaž od Monea do Kandinskog“ u Orseju, kao i izložbe savremene umetnosti u Pale di Tokiju ili Fondaciji Kartije.
Jer Pariz je i „sjajno mesto za nesreću“ i razvalina između nekog novog „Pansiona Voker i Predgrađa Sen Žermen“, i redovi za restorane i bistroe, ali i redovi za umetnost, za mesto u biblioteci u Boburu, ili za ulaz u Orsej, Luvr ili Centar Žorž Pompidu.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici, ali i na X nalogu. Pretplatite se na PDF izdanje lista Danas.
