Češka (2): Omiljeno odredište slavnih

U vreme naše posete, posebno se isticalo da je radi lečenja tri puta dolazio i Karl Marks, o čemu je svedočio muzej u pansionu u kome je boravio. Nije ni čudo da su velike evropske banje (a posetio sam i francuski Viši, italijanske Montekatini Terme i engleski Bat) dospele na listu svetske kulturne baštine.
Karlove Vari su umanjena kopija Beča i Praga. Veliki kurhausi duž Teple – Carski, Aljžbetin i Lazne III, u pseudo renesansnom, baroknom i istorijskom stilu – povezani su ulicama sa zgradama različitih stilova, posebno ardekoa. U borovoj šumi koja okružuje banju razbacane su prostrane vile i hoteli. Najveći hotel, Imperijal, nalazi se na brdu koje dominira gradom. Iako su i Karlove Vari tih dana bile u prazničnom ruhu, ipak se videlo da je vreme ostavilo traga na njihovoj arhitekturi. Ali, sačuvale su fine manire i za obične goste. U tadašnjem „Grandhotelu Moskva“ (današnji „Pup“) bili smo posluženi s najvišom etikecijom, koja je uključila i serviranje vrhunskog francuskog vina.
U Karlove Vari dolazim posle mnogo godina, opet u maju, ali kišnom. Zgrade su obnovljene i povratile prvobitnu raskoš. Neke ulice su promenile imena, novi gosti i dalje se šetaju sa šoljama – suvenirima, a u „Pupu“ serviraju se vrhunska vina, ali sada za probranu klijentelu. Ostala je, ipak, nostalgija za onim starim Karlovim Varima.