I pored toga što je Johanesburg danas finansijski i trgovački centar Juže Afrike, prošaran visokim građevinama, u njemu se oseća duh siromaštva.
Dosta je zapuštenih zgrada i grad je generalno nesiguran.
Bogatije stanovništvo je potražilo sigurnost u prigradskim naseljima, u koja su prenete i neke od državnih i ekonomskh ustanova.
Najveći tržni centri i centri zabave izmešteni su u ta naselja, kao što je Sendton.
U okolini grada su i manja naselja sa modernim kućama i travnjacima, ali su sva ograđena visokim zidovima na čijim se vrhovima nalaze „instalacije“ od bodljikave žice u koju je puštena struja.
Period aparthejda proizveo je kompaktna naselja autohtonog naroda, od kojih je najveće i najpoznatije Soveto („Jugoistočni grad“).
Sada je predgrađe Johanesburga, u kome živi oko milion i po stanovnika.
Prepoznaje se po zgradi napuštene termocentrale, na čijim su tornjevima naslikani murali.
Dugo je slovio kao nesiguran, tako da ga nisam posetio prilikom prvog boravka u Johanesburgu.
Sada se u obilazak odlazi u organizovanim grupama, posebno u najpoznatiju ulicu naselja, Vilakazi, u kojoj su živela – kuća do kuće – dvojica dobitnika Nobelove nagrade za mir, Nelson Mandela i nadbiskup Desmond Tutu.
Obojica su nagradu dobili zbog duge borbe za rasnu jednakost, Tutu 1975, a Mandela 1993. godine. Soveto je bio centar borbe protiv aparthejda.
Posle studentske pobune sredinom sedamdesetih godina, bio je mesto represalija režimske policije, u kojima je pogunulo sto sedamdeset šest demonstranata.
Jednom od poginulih, maloletnom Hektoru Pitersonu, posvećen je muzej.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici, ali i na X nalogu. Pretplatite se na PDF izdanje lista Danas.