Kazablanka: U stilu Šeherezade i Bogija

No – poređane u nizu, kad bi se spojile i ubrzale mogle bi biti mala projekcija velikog filma… Uređen u stilu Šeherezade, hotel na krovu ima vidikovac odakle pogled seže do korniša sa biserno-treperavim kresticama penušavog mora.

Razgledanje grada započinje od grandiozne i fatamorganične džamije Hasana II. koja se uzdiže sa obale mora. Posle Meke – slovi za najveću (unutra prima 25.000 vernika, na platou, čak 300.000). Sa suprotne strane, iza raskošnog zelenila, nalaze se vile bogatih Saudijaca. U okviru tih, letnjih ‘rezidencija’ imaju čak i sopstvene džamije potrebne za brojne članove porodice, bliske i daleke rođake čiji broj iznosi čak i 2000 članova.

Prolazimo park Anfa, pa kroz drvored vitkih palmi izbijamo na Aveniju Kenedi gde je kuća čuvenog filozofa i lekara, Ibn-Sina, poznatijeg kao Avicena. Kažu da se još od – 550 g. medicina učila po njegovim kanonima.

Laganom šetnjom kroz veličanstvene kolonade u francuskom stilu dolazi se do prostranog trga Mohameda V. na čijem centralnom delu je askošna „Fontana koja peva“. Unaokolo, na travnatoj površini sede zabrađene žene i golišava deca okružena mnoštvom golubova.

Pažnju privlače neobično odeveni ljudi. To su vodonoše! U plamen crvenom odelu i šeširima širokog oboda, sa bezbroj mesinganih ibrika okačenih o široki pojas – svoje prisustvo oglašavaju majušnim zvončićima ušivenim po rubu nogavica. Tako obaveštavaju i dozivaju žedne mušterije željne da se okrepe. Iz blještavo sjajnih bokala izduženog vrata nude vodu, čaj ili šerbe…

Atraktivni za turiste i korisni za sugrađane.