Malta (2): Tišina plemenitog grada

Ta ceremonija je ponavljana uvek kada je biran novi veliki majstor viteškog reda, sve dok Napoleon nije prognao viteove sa Malte.

Ceremonija „preuzimanja“ davala je značaj Mdini i onda kada su vitezovi preneli prestonicu u Valetu, pošto su je osnovali na mestu pogodnijem za trgovinu i odbranu.

Posle preseljenja prestonice, Mdina je postala „Stari grad“ i „Plemeniti grad“, koji je čuvao svoje uske ulice, palate plemićkih porodica i utvrđene zidove.

Sve do zemljotresa 1693. godine, koji ga je srušio.

Želeći da gradu vrati pređašnju slavu, poseban pečat obnovi dao je veliki majstor De Vilena.

Za pedeset godina obnove izgrađena je nova katedrala sa pratećim zgradama rezidencije nadbiskupa i katoličkog seminara, zgrade gradske skupštine i suda, letnja rezidencija velikog majstora, gradske zidine.

Izgradnju Katedrale pratila je legenda: upravo kada je nestalo novca za njen završetak, radnici su pronašli ćup sa zlatnicima – dar svetog Pavla.

Katedrali je papa Pavle V (Borgeze) poklonio čudotvornu relikviju, kovčeg sa česticom Časnog krsta i nekoliko kapi mleka Bogorodice.

To kaže jedan stari vodič o gradu, ali ga u katedralnom muzeju nisam video. Posle obnove, Mdina je dobila barokni lik, koji je očuvan do danas.

Postavši spomenik, izgubila je stanovnike – u gradu živi manje od tri stotine stanovnika i ona nosi još jedno ime – „Grad tišine“. Živi se u naselju izvan njenih zidova, Rabatu („predgrađe“).