Managva (1): Grad zemljotresa i revolucije

Za to može da zahvali srećnom spletu okolnosti, jer je postala prestonica Nikaragve samo zato što su se dva dominantna grada, Leon i Granada, sporila oko prvenstva i odlučili da glavni grad postane seoce na polovini puta između njih.

Managva je izrasla na obali jezera istog imena, čije staro ima je Ksolotlan, ispod vulkanskog brda Loma de Tiskapa.

To brdo, u čijem je središtu jezero, sada se nalazi usred grada i čini Managvu prepoznatljivom.

Ono je i usud grada, jer je donelo razarajuće zemljotrese, a na njegovim obroncima još su vidljivi ostaci predsedničke palate iz koje je vladala jedna o najomraženijih diktatorskih porodica Centralne Amerike.

Porodica Somoza, otac i dva sina, bila je četrdeset godina gospodar života i smrti u Nikaragvi. Koristeći vlast stekli su ogromno bogatstvo i u vlasništvu su imali skoro četvrtinu zemljišta Nikaragve.

Današnji izgled Managve posledica je dva zemljotresa, iz 1931. i 1972. godine i revolucije, koja je 1979. godine srušila vlast Somoze (praćene građanskim ratom dugim dve decenije).

Prvi zemljotres je uništio dve trećine prestonice i njenu kolonijalnu arhitekturu. Na ruševinama je izgrađen novi centar grada, sa neoklasičnom Nacionalnom palatom, katedralom Svetog Jakova (Santjago) i kitnjastim spomenikom najvećem nikaragvanskom pesniku, Rubenu Dariju.

Na obroncima vulkanskog brda nikao je „zabranjeni grad“ sa predsedničkom palatom, u čijim podrumima su Somoze mučile protivnike diktature. Između brda i jezera formiran je komercijalni centar prestonice.